Αρχική | Χ&Α | Χ&Α - Επικαιρότητα | Η διαταραγμένη ιστορική σχέση τιμής μεταξύ χρυσού και αργύρου και η σημερινή "επίθεση" των ιδιωτών του Reddit στον άργυρο

Η διαταραγμένη ιστορική σχέση τιμής μεταξύ χρυσού και αργύρου και η σημερινή "επίθεση" των ιδιωτών του Reddit στον άργυρο

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font
Η διαταραγμένη ιστορική σχέση τιμής μεταξύ χρυσού και αργύρου και η σημερινή "επίθεση" των ιδιωτών του Reddit στον άργυρο

Η σημερινή “επίθεση” των “επενδυτών του Reddit” στην αγορά του αργύρου, δε συνιστά απλά μία ακόμη επίδειξη δύναμης των συνασπισμένων ιδιωτών επενδυτών προς τους επαγγελματίες των χρηματοοικονομικών αγορών, αλλά παράλληλα πρόκειται για μία καλά υπολογισμένη πράξη. Η “επίθεση” αυτή έρχεται σε μια χρονική στιγμή που η σχέση (αναλογία) μεταξύ της τιμής του χρυσού και του αργύρου, που κατά τα τελευταία χρόνια είχε ανατραπεί, έχει αρχίσει να επανέρχεται κοντά στη μακροχρόνια καμπύλη της.

Παράλληλα, η επίθεση αυτή έχει και έναν μεγάλο συμβολισμό: Εκδηλώνεται προς ένα από τα “αγαπημένα” χρηματοοικονομικά προϊόντα του συστήματος, καθώς το ασήμι αποτελούσε, επί αιώνες, τη βάση των νομισματικών συστημάτων όλου του κόσμου, ενώ και σήμερα, αποτελούν -μαζί με το χρυσό- ένα από τα περισσότερο ζητούμενα αντικείμενα για τον αποθησαυρισμό της αξίας, αφού, όπως και ο χρυσός, το ασήμι συνιστά ένα μέσο διαχρονικής προστασίας από τον πληθωρισμό.

 

Οι αναλυτές των αγορών πολύτιμων μετάλλων, συχνά υποστηρίζουν ότι, με βάση διάφορα στοιχεία, όπως, η παραγωγή χρυσού και αργύρου, τα υφιστάμενα γνωστά αποθέματα, κ.ά., η σχέση μεταξύ του χρυσού και το αργύρου, θα πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ του 10 και του 15, δηλαδή, μέσα στα όρια της διακύμανσης της σχέσης τους, επί αιώνες. Όμως, η σχέση αυτή, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, έχει διαταραχθεί.

 

Η σχέση μεταξύ χρυσού και αργύρου

 

Ο λόγος χρυσού-αργύρου είναι μια έκφραση της σχέσης τιμής μεταξύ των δύο μετάλλων. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μια αναλογία που δείχνει τον αριθμό των ουγγιών αργύρου που χρειάζονται για να αγορασθεί μια ουγγιά χρυσού. Για παράδειγμα, εάν η τιμή του χρυσού είναι $ 1.000 ανά ουγγιά και η τιμή του αργύρου είναι $ 20 ανά ουγγιά, τότε η αναλογία χρυσού-αργύρου είναι 50 προς 1.

 

O χρυσός και το ασήμι αποτελούν πολύτιμα μέταλλα σχεδόν σε όλη την διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας και για πολλα χρόνια χρησιμοποιήθηκαν μάλιστα ως κύρια ανταλλακτικά μέσα. Συνέπεια αυτού είναι πως ο λόγος χρυσού-αργύρου είναι η παλαιότερη νομισματική ισοτιμία στην ιστορία για την οποία έχουμε δεδομένα. Ο πρωταρχικός λόγος για τον οποίο γίνεται αυτό είναι γιατί ο χρυσός και το ασήμι έχουν μια πολύ καλά εδραιωμένη σχέση και σπάνια αποκλίνουν το ένα από το άλλο.

 

Αν και η χρήση αυτών των μετάλλων έχει αλλάξει ανα τους αιώνες η αξία τους παραμένει διαχρονική. Υπολογίζεται πως από το χρυσό που εξορύσσεται σήμερα, περίπου το μισό χρησιμοποιείται σε κοσμήματα, το 10% χρησιμοποιείται από τη βιομηχανία και το υπόλοιπο 40% διατηρείται ως επένδυση και αποθησαυρίζεται σε θησαυροφυλάκια -αποτελεί μία από τις κυριότερες μορφές αποθησαυρισμού των κεντρικών τραπεζών. Μεγάλο μέρος αυτού του 40% ανήκει στις κεντρικές τράπεζες του κόσμου, οι οποίες αποθηκεύουν μέρος των αποθεματικών τους σε χρυσό.

 

Το ασήμι εμφανίζεται επίσης σε κοσμήματα, επιτραπέζια σκεύη (τα γνωστά “ασημικά” όπως τα λέει ο λαός) αλλά και σε διάφορα διακοσμητικά αντικείμενα. Σήμερα βέβαια, η μεγαλύτερη χρήση του είναι βιομηχανική. Η εξαιρετική ικανότητά του να μεταφέρει θερμότητα και ηλεκτρισμό το καθιστά ιδανικό για χρήση στα ηλιακά πάνελ και σε διάφορα ηλεκτρονικά. Είναι επίσης ένα σημαντικό συστατικό σε πολλά ιατρικά και καταναλωτικά προϊόντα.

 

Αξίζει να σημειωθεί πως οι επενδυτές, κατα την διάρκεια των κρίσεων, χρησιμοποιούν συνήθως αυτά τα μέταλλα σαν καταφύγιο των αποταμιεύσεων τους. Σε τέτοιες περιόδους, έχει παρατηρηθεί πως ο χρυσός είναι η πρώτη τους επιλογή ενώ το ασήμι ακολουθεί με καθυστέρηση και έτσι  δημιουργείται συνήθως μια αύξηση της ισοτιμίας.

 

Μετά τις υφεσιακές περιόδους όμως η ισοτιμία συγκλίνει πάλι στα προηγούμενα επίπεδα γιατί πολλοί ρευστοποιούν το χρυσό τους ενώ σίγουρα παίζει ρόλο και η επανέναρξη της βιομηχανίας που ανεβάζει την ζήτηση του αργύρου. Η ιστορική αυτή συμπεριφορά των μετάλλων δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για κερδοσκοπία και είναι μόνο μια από τις χρήσεις της ισοτιμίας αυτής από τους επενδυτές.

 

Η ιστορική σχέση τιμής χρυσού - αργύρου κατά τους 4 τελευταίους αιώνες

 

Ιστορική εξέλιξη της ισοτιμίας

 

Ιστορικά, η αναλογία χρυσού-αργύρου έχει υποστεί σημαντικές διακυμάνσεις από την δύση του 19ου αιώνα και έπειτα. Για εκατοντάδες χρόνια πριν, ο λόγος, που συχνά καθοριζόταν από τις κυβερνήσεις για σκοπούς νομισματικής σταθερότητας, ήταν αρκετά σταθερός -παρέμενε για χρόνια αμετάβλητος.

 

Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έθεσε επίσημα την αναλογία στο 12 προς 1. Ο λόγος έφτασε στο 14,2 προς 1 στη Βενετία το 1305 και παρέμεινε σε αυτό το επίπεδο μέχρι το 1330 όταν έπεσε στο 10 προς 1. Το 1350 έπεσε στο 9,4 προς 1 σε ορισμένα μέρη της Ευρώπης και ανέβηκε στο 12: 1 το 1450. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ καθόρισε την αναλογία στα 15 προς 1 με τον νόμο περί νομισμάτων το 1792 με την Γαλλία και την Αγγλία να ακολουθούν λίγα χρόνια αργότερα 1803. Η αναλογία αυτή παρέμεινε επί δεκαετίες και μάλιστα χρησιμοποιήθηκε και από το ελληνικό Κράτος, όταν αυτό συμμετείχει στη Λατινική Νομισματική Ένωση.

 

Η ανακάλυψη τεράστιων ποσοτήτων αργύρου στην Αμερική, σε συνδυασμό με πολλές διαδοχικές κυβερνητικές προσπάθειες χειραγώγησης των τιμών του χρυσού και του αργύρου, οδήγησε σε σημαντικά μεγαλύτερη μεταβλητότητα στην ισοτιμία χρυσού με ασήμι κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.

 

 

Όταν ο Πρόεδρος Ρούσβελτ έθεσε την τιμή του χρυσού στα $35 ανά ουγγιά το 1934, ο λόγος άρχισε να ανεβαίνει σε νέα, υψηλότερα επίπεδα, κορυφώνοντας το 98 πρός 1 το 1939. Μετά το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και τη Συμφωνία του Bretton Woods του 1944, που προσάρμοσε τις συναλλαγματικές ισοτιμίες στην τιμή του χρυσού, ο λόγος μειώθηκε σταθερά, στη δεκαετία του 1960 και πάλι στα τέλη της δεκαετίας του 1970 μετά την οριστική εγκατάλειψη της Συμφωνίας. Από εκεί, ο λόγος αυξήθηκε ταχύτατα στη δεκαετία του 1980, κορυφώνοντας το 94,8 προς 1 το 1991 όταν οι τιμές του αργύρου μειώθηκαν σε χαμηλότερα από $4 την ουγγιά.

 

Για ολόκληρο τον 20ο αιώνα, η μέση αναλογία χρυσού-αργύρου ήταν 47 προς 1. Τον 21ο αιώνα, ο λόγος κυμάνθηκε κυρίως μεταξύ των επιπέδων 50 προς 1 και 70 προς 1, ξεπερνώντας το σημείο αυτό το 2018 με την κορυφή 104,98 προς 1 το 2020. Το χαμηλότερο επίπεδο για τον λόγο ήταν 40 προς 1 το 2011. Σήμερα ο λόγος είναι 63 προς 1 (εδώ).

 

 

Εύλογα παρατηρεί κάποιος πως ο λόγος βρίσκεται σε τιμές σημαντικά υψηλότερες του ιστορικού του μέσου. Για πολλούς η εξήγηση του χαμηλότερου ιστορικού μέσου έχει γεωλογική προέλευση. Σύμφωνα με το Jefferson Lab, το ασήμι είναι σχεδόν 19 φορές πιο άφθονο από το χρυσό στο φλοιό της Γης. Αν και αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τα αποθέματα είναι προσβάσιμα χρησιμοποιώντας τη σύγχρονη τεχνολογία, σηματοδοτεί όμως μια μακροχρόνια φυσική σχέση μεταξύ των δύο μετάλλων. Για να επιτευχθεί αυτός ο λόγος με το χρυσό σήμερα, η τιμή του αργύρου θα πρέπει να φτάσει περίπου τα $97,8* (Τιμή χρυσού σήμερα $ 1,858.96 ανά ουγγιά / 19 = $ 97,8 ) ανά ουγγιά ενώ τωρα βρίσκεται γύρω στα $30 (εδώ).

 

Υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της τρέχουσας οικονομικής φάσης και της τάσης αύξησης της τιμής του αργύρου, η οποία έχει ξεκινήσει κατά τους τελευταίους μήνες; Σημειώνεται δε ότι, σήμερα, η τιμή “ξέσπασε” ανοδικά (αυξήθηκε περισσότερο από 10% - διακύμανση πρωτοφανής για πολύτιμο μέταλλο - εδώ) μετά τη συντονισμένη επίθεση των ιδιωτών επενδυτών; Αν λάβουμε υπόψη μας τη φιλολογία που αναπτύσσεται λόγω της πολιτικής διαρκούς κυκλοφορίας νέου χρήματος από τις κεντρικές τράπεζες, τότε, ακόμη και αν σήμερα δε συντρέχουν οι λόγοι για την αύξηση της τιμής των πολύτιμων μετάλλων (αφού ο πληθωρισμός είναι είτε χαμηλός, είτε αρνητικός), το επιχείρημα του πληθωρισμού, ήταν ένα απ’ αυτά που χρησιμοποιήθηκαν για τη σημερινή “εξέγερση”, όπως άλλωστε κατά κόρον χρησιμοποιείται για την εισροή κεφαλαίων στην αγορά του Bitcoin.

Εν τούτοις, η άποψή μας είναι ότι, παράλληλα με όποιον λόγο μπορεί να έχουν οι “συνασπισμένοι ιδιώτες επενδυτές” για να εισέλθουν μαζικά και ανατρεπτικά στην αγορά του αργύρου, η ισορροπία της τιμής του, σε σχέση με την τιμή του χρυσού, μοιάζει “διαταραγμένη” και ως εκ τούτου, θα τείνει να ισορροπήσει.

 

Δείτε άρθρο: The ratio gold silver from 1800-1900 (εδώ)

 

Γιάννης Σιάτρας - Κωνσταντίνος Βλαδίνοβιτς

 


Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα: