Έρχεται η ώρα των νέων εισαγωγών στο Χρηματιστήριο

Να μπω στο Χρηματιστήριο ή όχι; Συνήθως αυτό το ερώτημα το απευθύνουν οι επενδυτές, που διερωτώνται αν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, αν το κλίμα είναι ανοδικό και αν οι πιθανότητες να κερδίσουν είναι μεγαλύτερες από τις πιθανότητες να χάσουν.

Ωστόσο, ένα παρόμοιο ερώτημα απασχολεί εδώ και καιρό, αρκετούς ιδιοκτήτες εταιρειών, που διερωτώνται αν αξίζει τον κόπο να «βάλουν» την εταιρεία τους στο Χρηματιστήριο.

Ναι. Μπορεί εδώ στην Ελλάδα να έχουμε ξεχάσει ότι ο βασικός προορισμός του Χρηματιστηρίου είναι η άντληση κεφαλαίων από υγιείς εταιρείες με προοπτικές και η πολυμετοχικότητα των εταιρικών σχημάτων. Δηλαδή με δυο λόγια, η αλληλεπίδραση ανάμεσα στο επενδυτικό κοινό και στην ανάπτυξη της οικονομίας.

Από τη μία πλευρά, οι εταιρείες προσφέρουν στην επενδυτική κοινότητα των ιδιωτών επενδυτών, των θεσμικών επενδυτών και των ασφαλιστικών ταμείων, την δυνατότητα να αξιοποιήσουν τα κεφάλαια τους και να τα αυξήσουν, ακολουθώντας την ανοδική επιχειρηματική πορεία που τους περιγράφεται.

Από την άλλη πλευρά, οι επενδυτές προσφέρουν τα κεφάλαια, που είναι απαραίτητα για να επιτευχθούν τα επιχειρηματικά σχέδια των εταιρειών, από τις οποίες αναμένουν να αποκομίσουν μέρος των κερδών της, υπό την μορφή μερισμάτων, αλλά και μέρος των υπεραξιών που θα προκύψουν από την αλλαγή της αποτίμησης της εταιρείας στο Χρηματιστήριο.

Η τελευταία είσοδος εταιρείας στο Χρηματιστήριο Αθηνών, ήταν αυτή της ασφαλιστικής εταιρείας Interlife και η αμέσως προηγούμενη ήταν αυτή της εταιρείας πληροφορικής Entersoft. Πριν από αυτές υπήρχε το πλήρες σκότος.

Η εισαγωγή των μετοχών μιας εταιρείας στο Χρηματιστήριο καθώς και η άντληση κεφαλαίων από το ευρύ επενδυτικό κοινό, αποτελεί μια βαθιά επιχειρηματική απόφαση. Μια απόφαση με μεγάλο ειδικό βάρος και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Και εξηγούμαστε.

Με τη είσοδο μιας εταιρείας στο Χρηματιστήριο, ο βασικός μέτοχος ή οι αρχικοί μέτοχοι, παύουν να είναι μόνοι τους. Στη ομάδα των μετόχων θα συμμετέχουν και άλλοι. Στην καλύτερη των περιπτώσεων το αρχικό 100% θα υποχωρήσει στο 75%. Αυτό σημαίνει ότι η διοίκηση της εταιρείας θα πρέπει να λογοδοτεί στο σύνολο των νέων μετόχων.

Η πρώην βασικός μέτοχος, δεν καρπώνεται πλέον το σύνολο των κερδών. Ο ίδιος αλλά και οι υπόλοιποι μέτοχοι, αποζημιώνονται για το κεφάλαιο που έχουν διαθέσει στην εταιρεία μέσω των μερισμάτων, που διανέμει η εταιρεία από τα κέρδη της. Για να γίνουμε περισσότερο κατανοητοί, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το μέρισμα είναι ένα είδος «τόκου» που καταβάλει η εταιρεία στους μετόχους της.

Υποχρεωτικά η εισηγμένη εταιρεία αποκτά διαφάνεια, στη διαχείριση της. Για να εισαχθεί στο Χρηματιστήριο, έχει προηγηθεί ενδελεχής νομικός, φορολογικός και λογιστικός έλεγχος. Και η εταιρεία υποχρεωτικά από το νόμο πρέπει να ακολουθεί τις αυστηρές δεσμεύσεις της εταιρικής διακυβέρνησης. Αυτό σημαίνει ότι η διοίκηση του ενός ανδρός (one man show), ή η οικογενειοκρατία, όχι μόνο δεν είναι ανεκτή, αλλά δεν μπορεί να φιλοξενηθεί μέσα στο κανονιστικό και εποπτικό πλαίσιο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.

Η διαφάνεια της εταιρείας, περνάει και μέσα από την δημοσίευση και κοινοποίηση των λογιστικών της καταστάσεων, από τις παρουσιάσεις της στο ευρύ επενδυτικό κοινό και από την αξιολόγηση των χρηματιστηριακών οίκων. Τόσο οι επενδυτές όσο και οι αναλυτές, «κάνουν φύλλο – φτερό» τους ισολογισμούς και αξιολογούν καθημερινά τόσο την εταιρεία όσο και τη διοίκηση της. Και αυτό αποτυπώνεται στο λεγόμενο ταμπλό, όπου καταγράφεται η πορεία της μετοχής κάθε εταιρείας.

Και στο πέρασμα του χρόνου, όταν η εταιρεία χρειαστεί να προβεί σε μια νέα αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ή σε έκδοση ομολογιακού δανείου, οι μέτοχοι θα δώσουν και πάλι το παρόν τους.

Και γιατί θα πρέπει μια εταιρεία να μπει στο χρηματιστήριο σήμερα, σε ένα περιβάλλον που παρέχει κεφάλαια με ιδιαίτερα χαμηλά επιτόκια; Γιατί να μην δανειστεί τα απαραίτητα κεφάλαια από το τραπεζικό σύστημα, που αναζητά υγιείς εταιρείες για να χρηματοδοτήσει; Γιατί να μην αποφύγει την είσοδο νέων επενδυτών; Γιατί να μπλέκει με ελέγχους και εποπτικές αρχές; Γιατί να περνάει μέσα από το μικροσκόπιο της χρηματιστηριακής κοινότητας; Γιατί να εκχωρεί το 25% του κεφαλαίου της εταιρείας, μαζί με το 25% των κερδών της, σε τρίτους; Γιατί να πρέπει να υπομένει τη βάσανο της δημοσιότητας;

Λογικά επιχειρήματα. Επιχειρήματα που θέτουν κατά κόρον οι τράπεζες, ώστε να πείσουν τους επιχειρηματίες να δανειστούν φθηνό τραπεζικό χρήμα, αντί να προσφύγουν στη επενδυτική κοινότητα.

Όμως η είσοδος στο χρηματιστήριο δεν έχει να κάνει μόνο με την άντληση κεφαλαίων. Η αγορά δίνει άμεσα μια αποτίμηση της εταιρείας. Δηλαδή, εκτιμά καθημερινά το πόσο αξίζει η εταιρεία. Το αν είναι φθηνότερη ή ακριβότερο σε σχέση με τον κλάδο της. Αυτό της δίνει τη δυνατότητα με όρους πραγματικής οικονομίας, να διαπραγματεύεται συμπράξεις, συγχωνεύσεις, συνεργασίες ή εξαγορές.

Η είσοδος στο Χρηματιστήριο, είναι η είσοδος στο club των μεγάλων. Δίνει άλλη βαρύτητα και άλλη δυναμική. Ας μην γελιόμαστε. Διαφορετικά αντιμετωπίζεται μια εταιρεία με 2-3 μετόχους και διαφορετικά μια εταιρεία με 500 ή και 1.000 μετόχους.

Διαφορετικά παρεμβαίνει στο επιχειρηματικό γίγνεσθαι, μια εταιρεία την οποία συνοδεύει σειρά από θετικά άρθρα, νέα και αναλύσεις. Και φυσικά, διαφορετικά αντιμετωπίζεται από το τραπεζικό σύστημα, όχι μόνο λόγω των υψηλότερων ιδίων κεφαλαίων της, αλλά κυρίως λόγω της διαφάνειας που αναγκαστικά τη συνοδεύει.

Στην παρούσα φάση η πραγματική οικονομία έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά, που συνηγορούν προς την κατεύθυνση της εισαγωγής εταιρειών στο Χρηματιστήριο.

Το πρώτο είναι, ότι αναζωπυρώθηκε το επενδυτικό ενδιαφέρον. Είναι σα να ξύπνησε μετά από μια παρατεταμένη χειμέρια νάρκη.

Και το δεύτερο χαρακτηριστικό, είναι το πακέτο των ευρωπαϊκών κονδυλίων που θα διατεθούν για την ανάκαμψη της οικονομίας.

Σημαντικός αριθμός εταιρειών, έχει αντιληφθεί τόσο την αλλαγή του επενδυτικού κλίματος όσο και τα πλεονεκτήματα που προσφέρει στην επιχείρηση, η εισαγωγή της στο χρηματιστήριο. Και δεν είναι λίγοι οι φάκελοι εισαγωγής, που έχουν αρχίσει να ετοιμάζονται.

Προ ημερών, σε ερώτηση υψηλόβαθμου τραπεζικού στελέχους προς επιχειρηματία, «Μα γιατί να μπεις στο χρηματιστήριο τώρα και να αφήσεις πολλά λεφτά σε τρίτους (μετόχους);», ο επιχειρηματίας απάντησε ότι «θα αφήσω τώρα λεφτά στο τραπέζι σε τρίτους (μετόχους), για να κερδίσουμε όλοι μαζί σε βάθος χρόνου».

Ήταν μια εξαιρετική απάντηση. Ήταν η ακριβής απάντηση, για το τι είναι το πραγματικό χρηματιστήριο. Σε ένα τέτοιο επιχειρηματία, θα πόνταρα όλα τα κεφάλαια μου.

Κωνσταντίνος Χαροκόπος