Ακίνητα: Το νέο project των επίμονων Λιβανέζων επενδυτών

Σε πολλές περιπτώσεις η ανάπτυξη ακινήτου από το μηδέν, ένα έργο green field, όπως και η αξιοποίηση μίας έκτασης στέφεται με αποτυχία στην Ελλάδα. Η συγκεκριμένη, όμως, κατηγορία επενδυτών διαθέτει μία σίγουρη εναλλακτική. Την τοποθέτηση σε ένα γηρασμένο ή εγκαταλελειμένο κτίριο σε καλή τοποθεσία με στόχο την ανακατασκευή του και την μετατροπή του σε ξενοδοχείο.

Τη δοκιμασμένη αυτή πρακτική υιοθέτησαν, για μία ακόμη φορά (έχουν επενδύσει σε σειρά έργων που δεν είναι green field τα τελευταία χρόνια), οι Κριστιάν Κομέρ και Τζουμάνα Μπεσάρα. Πρόκειται για τους Λιβανέζους και ανθρώπους του πρώην Εμίρη του Κατάρ Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θανί που είχε αγοράσει έκταση 15.000 στρεμμάτων στο Ναυάγιο της Ζακύνθου με στόχο την τουριστική αξιοποίησή της.

Ωστόσο, το εγχείρημα ναυάγησε και η έκταση μεταβιβάστηκε, πριν από περισσότερο από ένα χρόνο, από την εταιρεία Πιμάνα, που ελέγχει ο κρατικός καταριανός όμιλος Al Rayann, σε αλλοδαπή εταιρεία.

Οι νέες μπίζνες

Παρά όμως, τη δυσμενή εξέλιξη με το project του Ναυαγίου της Ζακύνθου, ο Κομέρ και η Μπεσάρα συνεχίζουν να επενδύουν στην Ελλάδα. Αυτή τη φορά, δρομολογούν την κατασκευή πεντάστερου boutique hotel 19 δωματίων στου Ψυρρή, στη θέση των κτισμάτων που βρίσκονται στην οδό Λουκά Νίκα 9 και 11.

Το έργο, που είναι της τάξεως του 1,8 εκατ. ευρώ, εντάχθηκε, πρόσφατα, στον αναπτυξιακό νόμο με την εταιρεία Pimanso, όπου η Μπεσάρα είναι πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος, να λαμβάνει ενίσχυση 536 χιλ. ευρώ.

Ο Κριστιάν Κομέρ είναι μέλος του δ.σ. της Pimanso, της οποίας φέρεται να αποτελεί και βασικό μέτοχο.

Το ναυάγιο της Ζακύνθου

Το ιστορικό του project της αξιοποίησης της έκτασης του Ναυαγίου στη Ζάκυνθο, έχει περιγράψει εκτενώς η εφημερίδα «Καθημερινή».

Τον Μάιο του 2014, η εταιρεία συμφερόντων του Αλ Θάνι, απέκτησε από τον Γιώργο Χάρο προς 9 εκατ. την έκταση 15.000 στρεμ. Το τοπογραφικό σχεδιάγραμμα που συμπεριλήφθηκε στο συμβόλαιο ήταν όμως πρόχειρα φτιαγμένο. Όσοι το πήραν στα χέρια τους βρήκαν λάθη: Είχε μέσα και ιδιοκτησίες άλλων. Κατοίκων αλλά και της Μητρόπολης. Δημιουργήθηκε αυτομάτως ένταση στο νησί και η Εισαγγελία Πρωτοδικών Ζακύνθου σχημάτισε αυτεπαγγέλτως δικογραφία (η οποία τέθηκε τελικά στο αρχείο). Τότε, όσοι διαμαρτύρονταν, δεν αμφισβητούσαν την ιδιοκτησία του κ. Χάρου στην περιοχή, αλλά θεωρούσαν πως μαζί με τις δικές του εκτάσεις είχε πουλήσει και τη δική τους περιουσία.

Τον Νοέμβριο του 2014, η Ιερά Μητρόπολη Ζακύνθου, από κοινού με την Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Κρημνών, κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά στην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, αγωγή και ασφαλιστικά μέτρα. Τα μέτρα έγιναν δεκτά και τα επόμενα χρόνια οι δύο πλευρές βρέθηκαν στα δικαστήρια.

Σύμφωνα με την πλευρά των αγοραστών, από την πρώτη στιγμή είχαν διαμηνύσει σε όλους τους εμπλεκομένους πως θα διορθώνονταν τα όποια λάθη του τοπογραφικού. Και πράγματι αναγνωρίστηκαν κάποια, όπως για παράδειγμα πως κάποια στρέμματα ανήκουν στο μοναστήρι – αν και ακόμα δεν έχουν κατατεθεί στο υποθηκοφυλακείο.

Πάντως, ήταν πλέον σε όλους ξεκάθαρο κάτι που είχε δημιουργήσει αρχικά μεγάλη αναστάτωση: πως στο συμβόλαιο ουδέποτε είχε συμπεριληφθεί η παραλία αλλά και το πλάτωμα πάνω από το Ναυάγιο.

Η ένταση παρά τις διευκρινίσεις και τις τροποποιήσεις δεν αποκλιμακώθηκε. Οι Καταριανοί περνούν στην αντεπίθεση. Το 2017, ο τότε υπουργός Εθνικής Αμυνας Πάνος Καμμένος, σχολιάζοντας στη Βουλή την επένδυση, είπε πως σε ταξίδι του στο Κατάρ, του εκμυστηρεύτηκαν ότι «ιερέας ζήτησε μετρητά και μια βίλα δώρο για να μην απαγορεύσει την επένδυση». Ο κ. Χρυσόστομος δήλωσε τότε πως πρόκειται για μεθοδεύσεις, πως αντιθέτως ο ίδιος είχε δεχθεί μέχρι και προσωπικά απειλές στο τηλέφωνό του για τις οποίες είχε ήδη απευθυνθεί στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες. Είχε καταγγείλει βέβαια ότι πράγματι υπήρχαν άλλοι ιερείς οι οποίοι είχαν διαπραγματευτεί με τους Καταριανούς ή που τους συμπαρίστανται, ζητώντας ανταλλάγματα.

Με την αλλαγή της κυβέρνησης, οι Καταριανοί θα ξεκινήσουν νέο γύρο επαφών προσπαθώντας να ξεμπλοκάρουν την επένδυση. Έχουν άλλωστε καλά νέα: Το 2018 το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ζακύνθου αποφάσισε πως το συμβόλαιο της αγοραπωλησίας είναι έγκυρο. Το φθινόπωρο του 2019 η αντεισαγγελέας Πρωτοδικών ζητεί να παυθεί και η ποινική τους δίωξη. Όλοι θεωρούν πως η υπόθεση θα κλείσει.

Ο μητροπολίτης Ζακύνθου και ο μητροπολίτης Δωδώνης όμως δεν το βάζουν κάτω. Θεωρώντας πως έχουν το δίκαιο με το μέρος τους, ταξιδεύουν στην Αθήνα και αρχές Νοεμβρίου κάνουν μια σειρά κρίσιμων επαφών με ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς αλλά και την ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης. Τις ίδιες ημέρες υποβάλλουν προσφυγή. Οκτώ μήνες αργότερα, το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών εκπλήσσει ακόμα και τους ίδιους. Η έκταση στο σύνολό της, αναφέρει το βούλευμα, ουδέποτε ανήκε στον Χάρο. Η οικογένειά του δεν είχε την κατοχή αλλά τη διαχείριση. Η υπόθεση φτάνει στον εισαγγελέα Διαφθοράς και τον Δεκέμβριο του 2020 οι κατηγορούμενοι καλούνται (ξανά) για ανάκριση.

Το βούλευμα βέβαια αφορά μόνο το ποινικό μέρος και δεν θίγει στην πραγματικότητα το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Παρ’ όλα αυτά η Μητρόπολη θεωρεί πως είναι μια μεγάλη νίκη και πως είναι θέμα χρόνου να δικαιωθεί.

Πηγή:moneyreview