Αρχική | Οικονομία | Ευρωπαϊκή Οικονομία | Γαλλία: Τριχοτομημένη χώρα

Γαλλία: Τριχοτομημένη χώρα

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font
Γαλλία: Τριχοτομημένη χώρα

Για τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν οι κάλπες των προεδρικών εκλογών ήρθαν όσο νωρίς έπρεπε. Το αποτέλεσμα ήταν να ανακοπεί η καθοδική πορεία που κατέγραφε η υποψηφιότητά του τον τελευταίο ένα μήνα (ήτοι μετά την ανακοίνωση του προγράμματός του με κεντρικό στοιχείο την επιδίωξη μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού) και η ανοδική πορεία που γνώριζαν η Μαρίν Λεπέν της ακροδεξιάς και ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν της ριζοσπαστικής αριστεράς. Το αλλοτινό προβάδισμα των δώδεκα ποσοστιαίων μονάδων περιορίσθηκε στις πέντε μονάδες για τον ένοικο των Ηλυσίων, χαρίζοντάς του όμως και πάλι την πρώτη θέση και μία κάποια απόσταση ασφαλείας από την ανταγωνίστριά του στον δεύτερο γύρο της 24ης Απριλίου.

Πέρα από τις τρεις αυτές υποψηφιότητες που αντιστοιχούν στους τρεις βασικούς πόλους της αναμορφωμένης γαλλικής πολιτικής σκηνής επικρατεί... το χάος. Το αποτέλεσμα υπήρξε ταπεινωτικό για τα δύο πάλαι ποτέ βασικά κόμματα, τους κεντροδεξιούς Ρεπουμπλικανούς και τους ήδη πληγωμένους από το 2017 Σοσιαλιστές, απογοητευτικό για τους Οικολόγους, που ήλπιζαν σε περισσότερα λόγω κλιματικής και ενεργειακής κρίσης, και προσγειωτικό για τον καινοφανή αστέρα της ακροδεξιάς Ερίκ Ζεμούρ.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα, ο Μακρόν αποσπά το 28,4% της ψήφου (έναντι 24% στον πρώτο γύρο το 2017), η Λεπέν 23,4% (έναντι 21,3%), ο Μελανσόν 21,1%, ο Ζεμούρ το 7%, η Βαλερί Πεκρές των Ρεπουμπλικανών το 4,7% (έναντι 20% του Φρανσουά Φιγιόν το 2017), ο Γιανίκ Ζαντό των Οικολόγων το 4,5%, ο ανεξάρτητος αγροτιστής Ζαν Λασάλ το 3,2%, ο Φαμπιάν Ρουσέλ του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος 2,4%, ο (ακρο)δεξιός Φιλίπ Ντυπόν-Αινιάν το 2,1%, η δήμαρχος Παρισίων και υποψήφια των Σοσιαλιστών Αν Ινταλγκό το 1,8%% και οι τροτσκιστές Φιλίπ Πουτού και Ναταλί Αρτό από 0,8% και 0,6% αντιστοίχως.

Το ποσοστό συμμετοχής διαμορφώθηκε στο 26%, ήτοι στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2002, οπότε και το "σοκ” της πρόκρισης του πατρός Λεπέν στον δεύτερο γύρο.

Ο πρόεδρος Μακρόν έχει εμφανές προβάδισμα ενόψει της 24ης Απριλίου. Ωστόσο, σε αντίθεση με τον Ζακ Σιράκ το 2002, δεν θα έχει αυτή τη φορά την πολυτέλεια της "πανδημοκρατικής αντισυσπείρωσης απέναντι στην ακροδεξιά απειλή”. Οι γέφυρές του με την Αριστερά είναι κομμένες (το 45% των φηφοφόρων της, σύμφωνα με έρευνα της Ipsos θα προτιμήσει την αποχή και το 25% την Λεπέν), ενώ το ρεύμα "οποιοσδήποτε εκτός του Μακρόν” είναι εκτεταμένο σε αξιοσημείωτο (κυρίως πληβειακό) τμήμα της γαλλικής κοινωνίας, μετά από μία πενταετία που σημαδεύτηκε από το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων, τη διαχείριση της πανδημίας και την προηγούμενη προσπάθεια μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού. Και το κυριότερο: η Λεπέν δεν φοβίζει πια στον ίδιο βαθμό – η "αποδαιμονοποίηση” που αποτελούσε την στρατηγική της τα προηγούμενα χρόνια έχει εν πολλοίς πετύχει.

Είναι ενδιαφέρον ότι η ηγέτιδα του Εθνικού Συναγερμού δεν γνώρισε μείωση των ποσοστών της, παρά την εμφάνιση ανταγωνιστών στον χώρο της, ενώ αν αθροιστούν οι επιδόσεις της με αυτές του Ζεμούρ και του Ντυπόν-Αινιάν, που πρόκειται να την στηρίξουν στον δεύτερο γύρο, προκύπτει ότι όλη η ακροδεξιά συγκεντρώνει την προτίμηση του ενός τρίτου των ψηφοφόρων. Επιπλέον, στελέχη των Ρεπουμπλικανών δηλώνουν ήδη ότι αδυνατούν να στηρίξουν Μακρόν στην επόμενη κάλπη.

Η διάχυση της ρητορικής της "επαπειλούμενης ισλαμοποίησης” και του "νόμου και της τάξης” σε ευρύτερο τμήμα του πολιτικού σκηνικού, με αιχμή τους Ζεμούρ και Πεκρές, άφησε στην Λεπέν την ελευθερία να φαντάζει (χωρίς να απαρνείται την "φύση” της) συγκριτικά μετριοπαθέστερη και να ασκεί μια καμπάνια προσηλωμένη στα ζητήματα του επιπέδου διαβίωσης των Γάλλων. (Η "αστική”, νεοφιλελεύθερη και ταυτοχρόνως ακροδεξιά ατζέντα του Ζεμούρ μάλλον διείδυσε περισσότερο στο παραδοσιακό ακροατήριο της γαλλικής δεξιάς, παρά ανταγωνίστηκε την περισσότερο λαϊκιστική ψήφο υπέρ της Λεπέν).

Φυσικά, τα παραπάνω δεν αρκούν για να υποδείξουν προς τα πού οδεύει αύριο η Γαλλία. Όχι μόνο γιατί δεν γνωρίζουμε το είδος του συσχετισμού που θα καταγραφεί στον δεύτερο γύρο, αλλά και γιατί δεν έχει φανεί πώς θα ανασυνταχθούν οι πολιτικές δυνάμεις στις βουλευτικές εκλογές που θα ακολουθήσουν αμέσως μετά. Ακόμη και όσες διασύρθηκαν εξακολουθούν να διαθέτουν τοπικούς μηχανισμούς που θα τους επιτρέψουν ενδεχομένως ευπρόσωπες επιδόσεις. Συνεπώς, το ερώτημα της σύνθεσης της νέας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας παραμένει ανοικτό.

 

Πηγή:capital.gr

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή

Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα:

Eshop
  • email Αποστολή άρθρου
  • print Εμφάνιση εκτύπωσης
  • Plain text Προβολή ώς Plain Text