Κι αν ο πόλεμος στην Ουκρανία έληγε αύριο;

Κι αν, με κάποιο “μαγικό” τρόπο, έληγε αύριο ο πόλεμος στην Ουκρανία, τί θα γινόταν στη διεθνή οικονομία; Θα επανέρχονταν η τιμή του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και του ηλεκτρικού ρεύματος, στα προ του πολέμου επίπεδα; Θα υποχωρούσαν οι τιμές των μετάλλων και των τροφίμων; Θα επανέρχονταν όλα πάλι στην κανονικότητα -έστω στην “κανονικότητα” που είχε αρχίσει να σχηματίζεται στην “μετά-covid” περίοδο;

Αφήνουμε κατά μέρος το ότι, η στρατιωτική κατάσταση στην Ουκρανία, όπως έχει σήμερα, καθιστά από δύσκολο έως αδύνατο, να υποχωρήσει η Ρωσία στην προ του Φεβρουαρίου -ή ακόμη περισσότερο, στην προ του 2014- κατάσταση. Αλλά ακόμη και αν δεχτούμε, ως υπόθεση εργασίας βέβαια, ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί, μπορούμε να υποθέσουμε ότι, θα μπορούσε η Ρωσία να ξαναγίνει ο “αγαπημένος εμπορικός εταίρος” και “ενεργειακός προμηθευτής” της Δύσης;

Εκτιμούμε ότι δε χρειάζεται επιχειρηματολογία για να αντιληφθούμε πως, τα παραπάνω, μερικά ή και όλα, ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας. Και ότι, καθώς όλες οι πλευρές, έχουν διαβεί τον δικό τους “Ρουβίκωνα” και η κατάσταση δε μπορεί να γυρίσει πίσω.

Φοβούμαστε ότι, ακόμη και αν, με κάποιο μαγικό τρόπο, έληγε αύριο ο πόλεμος στην Ουκρανία, τα προβλήματα θα παρέμεναν. Ακόμη και αν αίρονταν τα περιοριστικά μέτρα σε βάρος της Ρωσίας, η Δύση θα συνέχιζε τις προσπάθειές της για απεξάρτηση από τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους, ενώ η Ρωσία, μέσω διαφόρων πολιτικών και τεχνασμάτων, θα διατηρούσε υψηλές τις τιμές των εμπορευμάτων που ελέγχει και των τροφίμων, στα οποία θεωρείται ως βασικός παραγωγός και προμηθευτής.

Καλώς ή κακώς, η Δύση, έχει πάρει μια απόφαση απεξάρτησης, την οποία -καθώς δεν άφησε “οδό διαφυγής” από τη ουκρανική κρίση- είναι αναγκασμένη να υλοποιήσει, ανεξάρτητα του ότι, με τον τρόπο αυτό, επιλέγει την οδό του αυξημένου ενεργειακού κόστους.

Από την άλλη πλευρά, αν κάποιος αναλύσει τους δείκτες του πληθωρισμού, θα διαπιστώσει ότι, μήνα με το μήνα, ο πληθωρισμός -και αναφερόμαστε σε μορφή “πληθωρισμού κόστους”- ήδη διαχέεται με ταχύτητα στις δομές των οικονομιών, έχει αγγίξει τον τομέα των υπηρεσιών και των αμοιβών και πλέον, τείνει να γίνει μια μακροπρόθεσμη κατάσταση.

Ενδεχομένως, αν έληγε αύριο ο πόλεμος στην Ουκρανία, η παγκόσμια κοινή γνώμη, να ένιωθε μια ανακούφιση, επειδή θα σταματούσαν οι σκοτωμοί και οι ακρότητες. Όμως, δε βλέπουμε τον τρόπο που θα μπορούσαν να λήξουν οι οικονομικές προεκτάσεις των όσων συνέβησαν. Μία σύντομη λήξη του πολέμου, ίσως βοηθούσε στην “εξομάλυνση” μερικών από τις ανισορροπίες που έχουν δημιουργηθεί, αφού, θα αίρονταν κάποιες από τις εμπορικές και -ενδεχομένως- και τις χρηματοοικονομικές κυρώσεις. Και ίσως τελικά, συντόμευε το χρόνο “θεραπείας” από την “πληθωριστική λοίμωξη” που έχει προσβάλει τις οικονομίες της Δύσης. Όμως, ξαναγυρίζουμε στο αρχικό ερώτημα. Μπορεί να λήξη ο πόλεμος και να επανέλθουν τα πράγματα στην κατάσταση που ήταν πριν;

Φοβούμαστε ότι, τελικά, οι οικονομίες είναι καταδικασμένες σε μία αρκετά μεγάλη δοκιμασία και, οι αγορές, να κάνουν τον κύκλο τους. Και ότι, οι καταστάσεις αυτές, θα διαρκέσουν για σημαντικά μεγάλο διάστημα.

Κρίσιμες ημερομηνίες θα είναι οι προσεχείς ανακοινώσεις για τον πληθωρισμό. Ο δείκτης “flash inflation” για την Ευρωζώνη, που θα ανακοινωθεί στις 31 Μαΐου, θα μας δώσει μία πρώτη ένδειξη για το τί να περιμένουμε για το μήνα Μάιο. Όμως, η ανακοίνωση που θα έχει μεγάλη σημασία για τις αγορές, είναι ο δείκτης πληθωρισμού στις ΗΠΑ, που θα ανακοινωθεί στις 10 Ιουνίου (3:30 μμ). Στην Ελλάδα, η ανακοίνωση αναμένεται στις 9 Ιουνίου. Η επόμενη συνεδρίαση της FED θα πραγματοποιηθεί στις 14-15 Ιουνίου (και η μεθεπόμενη στις 26-27 Ιουλίου) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στις 9 Ιουνίου και στις 21 Ιουλίου.