Μια “κουρασμένη” αγορά, με “κουρασμένους” επενδυτές. Διατηρούνται η ατονία και οι χαμηλές συναλλαγές

Στα περισσότερα από 32 χρόνια που ασχολούμαι με το Χρηματιστήριο, έχω δει τη χρηματιστηριακή αγορά να περνά πολλές “κρίσιμες και δύσκολες” φάσεις. Ποτέ όμως δεν έχω δει τόση αδιαφορία για τις συνεδριάσεις και τόση απραξία.

Αντιλαμβάνομαι ότι, οι χρηματιστηριακές αγορές, σε όλο το κόσμο, βιώνουν μία δύσκολη φάση και στιγμές αγωνίας και αναμονής, για τις μακροοικονομικές εξελίξεις. Όμως, όλες, σε κάτι προσδοκούν και κάτι περιμένουν. Υπάρχει κάποια δράση, υπάρχει κίνηση και υπάρχουν συναλλαγές.

Η δική μας αγορά, τί προδοκά και τί περιμένει; Να γίνουν οι εκλογές; Οι πρώτες, ή οι …δεύτερες;

Διατηρούμε την άποψη ότι, η χρηματιστηριακή μας αγορά, δεν έχει πολλά να μας δώσει αυτό το διάστημα. Για μας που, η φιλοσοφία δραστηριοποίησής μας στην αγορά είναι να κινούμαστε με βάση τις μεσομακροχρόνιες τάσεις και να απέχουμε από την καθημερινή φθορά του trading και των “κουτσομπολίστικων” συναλλαγών (δηλαδή, οι συναλλαγές που γίνονται στη βάση των χρηματιστηριακών κουτσομπολιών που κάποιος μπορεί να διαβάσει αριστερά και δεξιά), η σημερινή αγορά είναι βαρετή, δεν έχει να δώσει κάτι και, με βάση τις ενδείξεις, δεν θα έχει να δώσει κάτι για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς μάλιστα θα “γλιστρά” σε χαμηλότερα επίπεδα, παρασυρμένη από το αρνητικό κλίμα που θα συνεχίσει να απλώνεται στις αγορές του εξωτερικού.

Για μας, είναι μια ευκαιρία, να ανασυνταχτούμε, ως περιοδικό, να κάνουμε τις αλλαγές που, εδώ και πολύ καιρό, θέλαμε και να θέσουμε νέους στόχους.

Επί χρόνια, νιώθαμε άσχημα που, η επανέκδοση του περιοδικού, έγινε αργά (το 2018), ώστε να χάσουμε το “πάρτι” των αγορών του εξωτερικού. Να όμως που, καθώς οι αγορές έξω θα διορθώσουν, θα μας δώσουν την ευκαιρία να “συντονιστούμε” μαζί τους.

Κατά τους τελευταίους μήνες, είχαμε την ευκαιρία να μελετήσουμε καλά, τί συμβαίνει στις αμερικανικές αγορές στο τελευταίο διάστημα, αλλά και μέσα από ποιούς μηχανισμούς θα αντιληφθούμε έγκαιρα και έγκυρα, τα σημεία του “πάτου” τους, ώστε να τις “πιάσουμε” στο ξεκίνημα του νέου κύκλου τους.

Σήμερα δημοσιεύσαμε το άρθρο “Ο πληθωρισμός, τα επιτόκια και οι χρηματιστηριακές αγορές: Οι περιπτώσεις των κρίσεων του 1973 και του 1979” (εδώ). Το άρθρο αυτό είναι προδημοσίευση του β’ άρθρου, μιας σειράς 3 άρθρων που συγκροτούν το κύριο θέμα του τεύχους Ιουλίου.

Μέσα από το συγκεκριμένο άρθρο, θέλουμε να δείξουμε, τί ακριβώς συνέβη στη δεκαετία του 1970, να δείξουμε πώς λειτουργούν και “συμπλέκονται” οι μηχανισμοί του πληθωρισμού, των επιτοκίων, της οικονομικής ανάπτυξης και των χρηματιστηριακών αγορών.

Παράλληλα, στον αναγνώστη που μπορεί να διαβάζει και “πίσω από τις γραμμές”, θέλουμε να δείξουμε το πού μπορούν να οδηγήσουν, όσα (όμοια με την περίοδο του 1970), συμβαίνουν σήμερα.

Στο τρίτο μέρος της ευρύτερης μελέτης που θα δημοσιευθεί αύριο, θέλουμε να δείξουμε, για το πώς, μέσα από τη μελέτη των μηχανισμών του παρελθόντος, θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε, έγκαιρα και έγκυρα, τον “πάτο” όλης αυτής της εξέλιξης, αλλά και τη διαδικασία, μέσα από την οποία, θα ανέβουν και πάλι οι αγορές.

Αντιλαμβανόμαστε ότι οι μελέτες αυτές -επειδή περί μελετών πρόκειται- δεν είναι εύκολες στην ανάγνωσή τους. Όμως, γνωρίζετε ότι, ένας από τους παράλληλους στόχους μας, είναι να εκπαιδεύσουμε και να “μιλήσουμε” για το πώς κινούνται οι αγορές, έτσι ώστε, ο αναγνώστης μας, που είναι παράλληλα και επενδυτής, να μην κάνει λάθη.

Για όσους είστε “εκτός αγοράς” αυτή την περίοδο, ήδη αντιλαμβάνεστε τί σημαίνει να κινείσαι με βάση τη μεσομακροπρόθεσμη τάση και γνωρίζοντας γιατί, κάθε φορά, κάνετε κάτι. Και είμαι βέβαιος ότι, μπορεί να νιώθετε κουρασμένοι με όσα γίνονται στο Χρηματιστήριο, όμως, νιώθετε ασφαλής και γνωρίζετε ότι, μέσα στα χρόνια, είτε στην ελληνική, είτε στις ξένες αγορές, δεν έχετε, παρά να κερδίσετε.

(Και μη με παρεξηγείτε που δεν αναφέρομαι στην αγορά. Τί να πω για την αγορά; Τα ίδια και τα ίδια; Δεν έχετε κουραστεί;)

Καλό σας βράδυ.