Η αγορά έχει ανάγκη από περισσότερες εισηγμένες εταιρίες!

Η αγορά έχει ανάγκη από περισσότερες εισηγμένες εταιρίες!

Οι αρχές του Χρηματιστηρίου και της Κεφαλαιαγοράς, σίγουρα δε μπορούν να κάνουν κάτι για να επηρεάσουν την αξιολόγηση της χώρας από τους επενδυτικούς οίκους, όπως επίσης δε μπορούν να κάνουν κάτι για την κατάταξη της χρηματιστηριακής αγοράς της Αθήνας, στις αναπτυγμένες ή τις αναπτυσσόμενες αγορές. Όμως, επί χρόνια, μπορούσαν να κάνουν αρκετά, για τον περιορισμό του “κύματος φυγής” αξιόλογων εταιριών από το Χρηματιστήριο και την πλημμυρίδα των δημοσίων προτάσεων, όπου επιχειρηματίες, ξαναπήραν (και εξακολουθούν να παίρνουν), για ένα “κομμάτι ψωμί”, τις επιχειρήσεις τους, που είχαν εισάγει στο παρελθόν με υψηλότατες αποτιμήσεις. Επιχειρήσεις που, αφού βγουν από το Χρηματιστήριο, με ένα μαγικό τρόπο, επανέρχονται σε υψηλή κερδοφορία και σε υψηλές διανομές μερισμάτων. Στον τομέα αυτόν, έγινε ένα μεγάλο λάθος. Και δε δεχόμαστε την αιτιολογία ότι, “ο κανονισμός περί δημοσίων προσφορών, είναι ένας ευρωπαϊκός κανονισμός”, επειδή, ακόμη και για τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς, επιτυγχάνονται εξαιρέσεις. Και στα χρόνια της μεγάλης κρίσης της, η Ελλάδα, είχε χίλιους δυο λόγους, να ζητήσει εξαίρεση, σε μια σειρά ζητημάτων, μεταξύ των οποίων και στην αναστολή εφαρμογής των δημοσίων προτάσεων.

Εκτιμούμε ότι, αν είχαν παραμείνει στη χρηματιστηριακή αγορά, οι δεκάδες εταιρίες που διαγράφηκαν κατά την τελευταία 15ετία, σήμερα και ο δείκτης θα βρισκόταν σε υψηλότερα επίπεδα και οι συναλλαγές θα ήταν αυξημένες και το Χρηματιστήριο θα προσήλκυε ευκολότερα νέες εταιρίες και, το κυριότερο, οι επενδυτές θα ήταν κερδισμένοι, ή έστω, θα είχαν χάσει λιγότερα.

Σήμερα, η χρηματιστηριακή αγορά, βρίσκεται απογυμνωμένη από εταιρίες, απαξιωμένη από τους επενδυτές που εξακολουθούν να αδιαφορούν γι’ αυτή και περιορισμένη σε έναν ρόλο χωρίς σημασία, μέσα στην εθνική οικονομία (η κεφαλαιοποίηση του Χρηματιστηρίου έφτασε να αποτελεί μόλις το 30,1% του ΑΕΠ, ενώ οι 12μηνες συναλλαγές έφτασαν στο 18,6% του ΑΕΠ).

Ας μη γελιόμαστε. Η χρηματιστηριακή αγορά δε θα σωθεί από τις ΑΕΕΑΠ, ή τις εταιρίες διαχείρισης ακινήτων, όπου τα κέρδη, είναι αδιαφανή και κάτι σαν “λάστιχο”, λόγω των -κατά βούληση- αναπροσαρμογών της “εύλογης αξίας των ακινήτων”, οι οποίες, στο κάτω κάτω, εισέρχονται στο Χρηματιστήριο για να μην χάσουν τα προνόμια του χαρακτηρισμού τους ως ΑΕΕΑΠ. Η αγορά χρειάζεται “ζωντανές” εταιρίες παραγωγής. Εταιρίες της “πρώτης γραμμής”, γνωστές στους καταναλωτές και την κοινωνία και εταιρίες που βρίσκονται σε έναν παραγωγικό τομέα που αναπτύσσεται και επεκτείνεται.

Το παρόν άρθρο, είναι τμήμα της ύλης του τεύχους 242 (Ιούλιος 2022) του περιοδικού ΧΡΗΜΑ & ΑΓΟΡΑ. Δείτε τα πλήρη περιεχόμενα του τεύχους 242, εδώ.