Γιατί η μεταβλητότητα στην αγορά ομολόγων είναι σε υψηλό 15 ετών - Μνήμες από τη κρίση του 2008

Η μεταβλητότητα επισκίασε όλη την αγορά ομολόγων την περασμένη εβδομάδα, εν μέσω των αυξανόμενων φόβων για μετάδοση της κρίσης (contagion) που προέρχεται από τις τράπεζες των ΗΠΑ, με τις επιπτώσεις ωστόσο να καλύπτουν και τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Οι αναλυτές περιέγραψαν τον αντίκτυπο στην αγορά ομολόγων των ΗΠΑ και της Γερμανίας ως προσωρινού χαρακτήρα τις τελευταίες πέντε ημέρες, ωστόσο προκλήθηκαν οι μεγαλύτερες ημερήσιες μειώσεις στις αποδόσεις εδώ και πάνω από 25 χρόνια.

Ειδικότερα, τη Δευτέρα, μετά από την παρέμβαση για την προστασία των καταθετών της Silicon Valley Bank και της Signature Bank, η απόδοση του αμερικανικού 2ετούς ομολόγου υποχώρησε στο 3,882%, στη μεγαλύτερη ημερήσια πτώση από τις 20 Οκτωβρίου 1987. Μετά το τέλος της διαπραγμάτευσης μάλιστα, διολίσθησε στο χαμηλότερο επίπεδό του από το 1982. Η ενδοημερήσια πτώση σχεδόν 60 μονάδων βάσης ξεπέρασε τις «βουτιές» που παρατηρήθηκαν:

1. Το 2007 -2009 κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της ύφεσης.

2. Στις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

3. Το κραχ του χρηματιστηρίου της «Μαύρης Δευτέρας» του 1987.

Δύο ημέρες αργότερα, καθώς εμφανίστηκαν προβλήματα στον ελβετικό τραπεζικό γίγαντα Credit Suisse η απόδοση του γερμανικού 2ετούς ομολόγου, βίωσε τη μεγαλύτερη ημερήσια πτώση του με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα πίσω από το μακρινό 1990, σύμφωνα με τους Χένρι Άλεν και Τζέιμ Ρέιντ, αναλυτές της Deutsche Bank.

Η αποδυνάμωση των αποδόσεων στα διετή ευρωπαϊκά και αμερικανικά ομόλογα ήρθε αποτέλεσμα «της εξάντλησης της ρευστότητας, που απορρέει από ανησυχίες για την υγεία του τραπεζικού συστήματος των ΗΠΑ, που επιδεινώνονται από ερωτήματα για το μέλλον της CS και τις επιπτώσεις στην Ευρώπη», υπογραμμίζει ο Γκρέγκορι Στέιπλς, του Ομίλου DWS στη Νέα Υόρκη, που διαχειρίζεται περιουσιακά στοιχεία 876,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Όλα αυτά «εγείρουν το ζήτημα της ύφεσης και θέτουν υπό αμφισβήτηση την πορεία των κεντρικών τραπεζών», τονίζει ο Στέιπλς και προσθέτει πως: «αυτή τη στιγμή, το μεγαλύτερο μακροοικονομικό ερώτημα έχει να κάνει περισσότερο με τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα παρά με τη σταθερότητα των τιμών».

Ο δείκτης ICE BofAML Move Index, που λειτουργεί ως «μετρητής» της μεταβλητότητας στην αγορά ομολόγων, εκτινάχθηκε την Τετάρτη και την Πέμπτη στα υψηλότερα επίπεδα από το τέταρτο τρίμηνο του 2008, ή την κορύφωση της Μεγάλης Χρηματοπιστωτικής Κρίσης. Η αβεβαιότητα συνεχίστηκε την Παρασκευή καθώς οι ανησυχίες στροβιλίστηκαν γύρω από μια άλλη τράπεζα: Οι προσπάθειες για τη διάσωση της First Republic Bank του Σαν Φρανσίσκο συντάραξαν τις χρηματοπιστωτικές αγορές -βυθίζοντας ξανά τις αποδόσεις των ομολόγων- καθώς Fed και ΥΠΟΙΚ έπεισαν 11 τραπεζικούς κολοσσούς να της ρίξουν «σωσίβιο» 30 δισ. δολ.

Άλλωστε, οι περσινές προσπάθειες της Fed για την καταπολέμηση του πληθωρισμού, προκάλεσαν το ταχύτερο και πιο επιθετικό άλμα των επιτοκίων τα τελευταία 40 χρόνια, οδηγώντας με δραματικό τρόπο σε αύξηση των αποδόσεων και πτώση των τιμών των ομολόγων αλλά και αποδυνάμωση του αμερικανικού δολαρίου.

Αντίθετα, οι φόβοι για τον χρηματοπιστωτικό τομέα οδήγησαν σε μια τεράστια φυγή προς την αγκαλιά των κρατικών ομολόγων. Ωστόσο κι αυτή η στροφή είναι διττή: Από τη μία πλευρά, οι ομολογιούχοι είχαν «καεί» από την άνοδο των αποδόσεων του 2022, όμως από την άλλη, τα επιτόκια είναι ακόμη σε σχετικά ελκυστικά επίπεδα για μια σειρά επενδυτών, που αγωνιούν για μια πιθανή ύφεση και μια πτώση της Wall Street.

Χρήστος Δοντάς

Πηγή: insider.gr