Να είσαι εκεί, την κατάλληλη ώρα.

Σήμερα, για πρώτη φορά μετά από 9,5 περίπου χρόνια, ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης, ξεπέρασε το επίπεδο των 1.300 μονάδων. Έκλεισε οριακά κάτω από το επίπεδο αυτό, στις 1.299,78 μονάδες.

Τη στιγμή αυτή, την περιμέναμε πολύ καιρό. Εκτιμώ ότι, αν δεν παρεμβάλλονταν η πανδημία -και στη συνέχεια ο πόλεμος και ο πληθωρισμός- το επίπεδο αυτό θα είχε επιτευχθεί αρκετά νωρίτερα.

Όμως, έτσι συμβαίνει στην αγορά. Μπορείς να προβλέψεις (γι’ αυτό είμαστε σίγουροι πλέον) τη γενικότερη πορεία της χρηματιστηριακής αγοράς και μπορείς να “δεις” τη φάση στην οποία βρίσκεται στα πλαίσια της ιστορικής της πορείας, αλλά δε μπορείς να πετύχεις με ακρίβεια, τη χρονική στιγμή των γεγονότων. Έτσι, αναγκαστικά, προσαρμόζεις τη στρατηγική σου και τις κινήσεις σου, αναμένοντας -με μεγάλη προσοχή και χωρίς να ξεφεύγεις από το “στόχο”- τις εξελίξεις.

Σημασία έχει, “να είσαι εκεί” στην κατάλληλη ώρα.

Το γράφω, με τη μορφή του “απολογισμού”, τώρα που ανακοινώσαμε τη διακοπή της έκδοσης του περιοδικού (εδώ). Επί πέντε χρόνια, περιγράφαμε τις εξελίξεις και αναμέναμε τη στιγμή. Συχνά, όταν αναφερόμασταν στη νέα περίοδο που, από το 2017, είχε εισέλθει η χρηματιστηριακή αγορά και στην επερχόμενη "δομική" άνοδό της, ένιωθα σαν “ιεραπόστολος” που περιέγραφε μια “μέλλουσα ζωή” (στον “οίκο του Μαμμωνά” βέβαια). Προσπαθούσαμε να υπολογίσουμε το σωστό  timing, με φροντίδα να μην έχουμε απώλειες από κάποιο ξαφνικό “γύρισμα” της αγοράς και την αγωνία, να είμαστε εκεί, όταν θα ξεκινούσε η άνοδος. Θυμάστε την αγωνία που περάσαμε πέρυσι, όταν, για μια περίοδο, το “απόλυτο σύστημα συναλλαγών”, δεν έδειχνε ξεκάθαρη τάση.

Όμως, η συμπεριφορά της αγοράς στα τελευταία χρόνια, δείχνει το τί ακριβώς είναι και το πώς ακριβώς λειτουργεί. Σε παιδεύει επί χρόνια. Σε απογοητεύει. Σε γεμίζει ζημιές. Όμως, έρχεται η ώρα που, ξαφνικά, “πετάγεται” ανοδικά και δημιουργεί απίστευτα κέρδη. Σημασία έχει να μπορείς να διακρίνεις το σχηματισμό των τάσεων. Να αποφεύγεις τις κακοτοπιές και να αντιλαμβάνεσαι τις αλλαγές, ώστε να είσαι εκεί, την κατάλληλη ώρα.

Πολλοί από σας, θα θυμάστε όταν πριν από μερικά χρόνια, σε κάποιο τεύχος του περιοδικού υποστηρίζαμε ότι, ο “Θεός” του Χρηματιστηρίου και το έμβλημά του, δεν θα έπρεπε να είναι ο Ερμής (το έμβλημα του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, είναι η κεφαλή του Ερμή, σύμφωνα με τις πρακτικές που επικρατούσαν κατά την ίδρυσή του, στον 19ο αιώνα), αλλά ο Θεός Καιρός, ο θεός της “ευ-καιρίας” και του σωστού χρονισμού (timing). Δείτε πάλι το άρθρο αυτό, εδώ.

Γιάννης Σιάτρας