Οι “κύκλοι” πληθωρισμού και επιτοκίων στις ΗΠΑ και στην Ευρωζώνη. Τί μας δείχνουν για το μέλλον;

Σε πρόσφατη ομιλία του, ο πρόεδρος της FED κ. Jerome Powell, άφησε να εννοηθεί ότι, η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, προτίθεται να αφήσει τα επιτόκιά της αμετάβλητα, στην προσεχή συνεδρίαση για τη χάραξη της νομισματικής πολιτικής (1 Νοεμβρίου). Μερικές μέρες αργότερα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στη συνεδρίασή της στην Αθήνα, άφησε το βασικό της επιτόκιο αμετάβλητο (στο 4,50%), ενώ η πρόεδρός της κα Lagarde, ανέφερε ότι η τράπεζα κινείται προς μία περίοδο σταθερών επιτοκίων, ενώ άφησε ανοικτό και το ενδεχόμενο περαιτέρω αυξήσεων, στην περίπτωση που επιδεινωθούν τα δεδομένα.

Έχει ενδιαφέρον να δούμε την πορεία των επιτοκίων και του πληθωρισμού των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να εξετάσουμε εάν η πορεία των μεγεθών αυτών συσχετίζεται, ή εάν υπάρχει κάποια χρονική ακολουθία μεταξύ τους. Η παράθεση των στοιχείων αυτών, γίνεται για το διάστημα από την 1/1/1999 μέχρι και σήμερα, δηλαδή, για όλο το διάστημα της ζωής του ευρώ και της δράσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Αρχικά, δείτε το διάγραμμα του πληθωρισμού των δύο οικονομικών χώρων.

Δείτε το διάγραμμα σε μορφή ιστοσελίδας, εδώ.

Είναι σαφές ότι υπάρχει συσχέτιση χρονική (ως προς το χρόνο εκδήλωσης του φαινομένου) και έντασης (οι τιμές που λαμβάνει ο ΔΤΚ σε κάθε οικονομικό χώρο).

Δείτε το διάγραμμα των επιτοκίων. Και εδώ  υπάρχει συσχέτιση. Όμως, εδώ παρατηρούμε και κάτι ακόμη. Τόσο στην έναρξη, όσο και στη λήξη των κύκλων των επιτοκίων το πρώτο βήμα γίνεται πάντα από τη FED.

Παράλληλα, παρατηρούμε ότι το επίπεδο της πρώτης πτώσης των επιτοκίων, στην έναρξη της πτωτικής φάσης, είναι ίσο με το επίπεδο της τελευταίας αύξησης κατά τη διάρκεια της ανοδικής φάσης.

Δείτε το διάγραμμα σε μορφή ιστοσελίδας, εδώ.

Τέλος, δείτε το συνδυαστικό διάγραμμα(θα προτείναμε να ανοίγατε το διάγραμμα σε μορφή ιστοσελίδας - εδώ). Στο διάγραμμα αυτό βλέπουμε την αντίδραση των κεντρικών τραπεζών, στην εκδήλωση του φαινομένου του πληθωρισμού.

Δείτε το διάγραμμα σε μορφή ιστοσελίδας, εδώ.

Οι παρατηρήσεις από την εξέταση των διαγραμμάτων, έχουν ως εξής:

1) Στους δύο οικονομικούς χώρους (ΗΠΑ και ΕΕ) υπάρχει συσχέτιση στο χρόνο και στην ένταση που εκδηλώνεται ο πληθωρισμός.

2) Υπάρχει συσχέτιση στους κύκλους (άνοδος - σταθεροποίηση - πτώση) των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών.

3) Το πρώτο βήμα σε κάθε φάση του κύκλου των επιτοκίων, γίνεται από την αμερικανική FED.

4) Η FED είναι πάντα πιο “επιθετική” στη διακύμανση του επιτοκίου. Δηλαδή, το αμερικανικό επιτόκιο ανεβαίνει σε υψηλότερη τιμή σε σχέση με το ευρωπαϊκό. Αυτό, ίσως εξηγείται από το ότι, κατά την εξεταζόμενη περίοδο, η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη, ήταν διαρκώς μικρότερη σε σχέση με την ανάπτυξη στις ΗΠΑ. Συμπληρωματικά, εξηγείται και από το ότι, με εξαίρεση το παρόν “επεισόδιο” πληθωρισμού, η τιμή του ΔΤΚ στις ΗΠΑ, έφτανε σε υψηλότερο ύψος σε σχέση με την Ευρωζώνη.

5) Σε κάθε κύκλο, εφ’ όσον ο πληθωρισμός είχε ξεκινήσει την υποχώρησή του, δε σημειώνονταν νέα άνοδος του επιτοκίου. Αυτό είναι μία πολύ σημαντική παρατήρηση. Σήμερα, τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην Ευρωζώνη, ο πληθωρισμός έχει υποχωρήσει σημαντικά από τα “υψηλά” του.

6) Μετά την κορύφωση της ανοδικής φάσης, πάντα υπήρχε ένα αξιοσημείωτο διάστημα παραμονής των επιτοκίων στο ανώτερο επίπεδό τους.

Με βάση τα παραπάνω, μπορούμε να οδηγηθούμε στα παρακάτω συμπεράσματα:

1) Καθώς ο πληθωρισμός (τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στην ΕΕ) έχει πλέον υποχωρήσει σημαντικά από τις υψηλότερες τιμές, μπορούμε να συμπεράνουμε (με σχετική ασφάλεια) ότι, η ανοδική φάση του κύκλου των επιτοκίων, έχει τερματιστεί, τόσο για τις ΗΠΑ, όσο και για την Ευρωζώνη.

2) Πριν ξεκινήσει η πτωτική φάση, θα υπάρξει ένα διάστημα σταθεροποίησης των επιτοκίων. Εκτιμούμε ότι, το διάστημα αυτό, δε μπορεί να είναι μικρότερο των 6 μηνών.

3) Η πρώτη κίνηση μείωσης των επιτοκίων, θα γίνει και πάλι από τη FED και, πιθανότατα, θα είναι μεγέθους 0,25%.

Τα συμπεράσματα αυτά, είναι πολύ σημαντικά στη χάραξη της επενδυτικής μας πολιτικής.