Αρχική | Άποψη | Άποψη (Γιάννης Σιάτρας) | Έχει ληφθεί η απόφαση για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους;

Έχει ληφθεί η απόφαση για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους;

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font
Έχει ληφθεί η απόφαση για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους;

Η δυνατότητα του νέου και μόνιμου μηχανισμού στήριξης της Ευρωζώνης να αγοράζει ομόλογα από τις πρωτογενείς αγορές των κρατών μελών, προβλήθηκε ιδιαίτερα από τα ΜΜΕ και πανηγυρίστηκε έντονα από τα κυβερνητικά στελέχη.

Η δυνατότητα αυτή αφορά σε όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης, αλλά ουσιαστικά, αφορά στα κράτη τα οποία ήδη αντιμετωπίζουν προβλήματα χρέους και αυτά που ενδεχόμενα θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον.

Πρακτικά και πέραν από τα επίσημα κείμενα των ανακοινώσεων, η δυνατότητα αυτή συνδέεται άμεσα με μερικά από τα μέτρα που θα προβλέπονται από το “Σύμφωνο για το Ευρώ” και απαντά κυρίως στο ερώτημα του ποιός θα δανείζει ένα Κράτος το οποίο αναγκάζεται να οδηγηθεί σε αναδιάρθρωση του χρέους του.

Όταν παλαιότερα εξετάζαμε τις συνέπειες που υφίσταται ένα Κράτος το οποίο παίρνει την απόφαση να αναδιαρθρώσει το χρέος του (δείτε παλαιότερο άρθρο), είδαμε ότι, μία από τις πιο σημαντικές συνέπειες αφορούσε στον αποκλεισμό του Κράτους αυτού από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές για διάστημα αρκετών ετών, μία εξέλιξη η οποία είχε αρνητικές επιδράσεις στην πορεία της οικονομίας του Κράτους αυτού.
Με τη δημιουργία του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης και την παροχή σ’ αυτόν της δυνατότητας να αγοράζει ομόλογα κάποιου κράτους από την πρωτογενή αγορά, στην ουσία ρυθμίζεται το πρόβλημα αυτό, ενώ με βάση τα “διορθωτικά” μέτρα που αναγκάζεται το συγκεκριμένο κράτος να θεσπίσει, επιταχύνεται το διάστημα της ανόρθωσης των δημόσιων οικονομικών του και διευκολύνεται η επιστροφή του στις αγορές μετά από κάποιο χρονικό διάστημα.

Αυτό σημαίνει ότι, ο δανεισμός του μηχανισμού προς το κάθε κράτος, πέραν του ότι θα συνοδεύεται από ισχυρές εμπράγματες εγγυήσεις, θα συνδέεται και με ένα συγκεκριμένο πακέτο μέτρων για την ανόρθωση της οικονομίας και τον τερματισμό της ελλειμματικότητας του δημόσιου τομέα, έτσι ώστε να μπορεί να προγραμματισθεί και η διαδικασία αποπληρωμής των χρεών.
Κάποιο αντίστοιχο ρόλο παίζει, επί δεκαετίες τώρα, και το ΔΝΤ, στις περιπτώσεις κατά τις οποίες αποφασίζεται η χρεοκοπία ενός Κράτους με το οποίο αυτό συνεργάζεται.

Κατά τα φαινόμενα, η Κυβέρνηση, σε συνεργασία με την “τρόικα” και τα κράτη που προσδιορίζουν τους άξονες της πολιτικής της Ευρωζώνης, έχουν αποφασίσει την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και σήμερα απλά προετοιμάζονται οι διαδικασίες για την εξέλιξη αυτή. Και υπάρχουν πολλοί λόγοι που μας κάνουν να εκτιμούμε ότι η συγκεκριμένη πρόταση αρχικά προέκυψε πέρυσι το φθινόπωρο, ενώ έγινε τελικά αποδεκτή από την ελληνική Κυβέρνηση στις αρχές του χρόνου

Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος για τον οποίο τα spreads και τα CDS στις διεθνείς αγορές δεν υποχωρούν (και βεβαίως ούτε και θα υποχωρήσουν), παρά τις τόσες “διευκολύνσεις” και θετικές εξελίξεις που πετυχαίνει η χώρα στις Ευρωπαϊκές Συνόδους, αλλά και για τον οποίον η συντριπτική πλειοψηφία των οικονομολόγων σε όλο το κόσμο εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Ελλάδα δε θα μπορέσει να αποφύγει την αναδιάρθρωση.

Προς αυτή την κατεύθυνση άλλωστε προετοιμάζεται και η Ελληνική Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση, αυτό που έχει μέχρι στιγμής διασφαλίσει -και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό- είναι ότι θα έχει πηγές χρηματοδότησής της, μετά την αναδιάρθρωση. Παράλληλα, προετοιμάζεται τόσο προς την κατεύθυνση της επίτευξης Προϋπολογισμών με πρωτογενή πλεονάσματα, όσο και στην απόκτηση ρευστότητας για τη μείωση του απόλυτου ποσού του χρέους (πιθανόν αυτό θα μπορούσε να γίνει με απευθείας εξαγορά μέρους του χρέους που διακρατά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα).

Τα ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν στους επόμενους μήνες, θα έχουν να κάνουν με το πότε θα ήταν η κατάλληλη χρονική στιγμή για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, αλλά και ο τρόπος που αυτό θα μπορούσε να γίνει, έτσι ώστε η εξέλιξη αυτή να μειωμένες επιδράσεις στις διεθνείς αγορές, στις οικονομικές μονάδες και στην εξέλιξη της οικονομίας.

Όμως, ας μην περιμένουμε την πραγματοποίηση ενός “δημόσιου διαλόγου” για τα ζητήματα αυτά. Η επικοινωνιακή διαχείριση της αναδιάρθρωσης, ομοιάζει με τις περιπτώσεις υποτίμησης του νομίσματος, που είχαμε γνωρίσει κατά τις προηγούμενες δεκαετίες. Η Κυβέρνηση την αρνείται πεισματικά, ενώ προετοιμάζεται μεθοδικά γι’ αυτή, ώσπου να την ανακοινώσει ξαφνικά, ως μία “αναγκαία ενέργεια για το καλό της οικονομίας και του Κράτους”.

Βέβαια, στο παρασκήνιο και στα ΜΜΕ, ο διάλογος γίνεται και θα συνεχίσει να γίνεται. Τα σημεία στα οποία θα πρέπει να προσανατολισθεί είναι: α) η χρονική στιγμή της αναδιάρθρωσης, β) η μεθοδολογία της αναδιάρθρωσης, γ) οι επιπτώσεις στην οικονομία και δ) οι επιπτώσεις στην “χρηματική οικονομία” (τράπεζες, καταθέσεις, Χρηματιστήριο).
Τα θέματα αυτά θα ξεκινήσουμε να τα εξετάζουμε κατά τις επόμενες μέρες.



Άρθρα σχετικά με την κρίση του ελληνικού χρέους:

14 μήνες "κρίσης του ελληνικού χρέους" - Συλλογή δημοσιευμάτων
100 δισ. ευρώ σε πέντε χρόνια! Μπορούμε να τα βρούμε;
Αγορά ομολόγων από την πρωτογενή αγορά: Προσοχή στις λεπτομέρειες!


Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα:

Eshop
  • email Αποστολή άρθρου
  • print Εμφάνιση εκτύπωσης
  • Plain text Προβολή ώς Plain Text