Αρχική | Ειδήσεις | Ιστορία | Η χειρότερη δεκαετία για το σύνολο των δυτικών χρηματιστηριακών αγορών!

Η χειρότερη δεκαετία για το σύνολο των δυτικών χρηματιστηριακών αγορών!

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font

Αν όντως οι χρηματιστηριακές αγορές αποτελούν τον καθρέφτη της πορείας μίας οικονομίας, αλλά και εάν έχουν την ικανότητα να προεξοφλούν τις μελλοντικές εξελίξεις, τότε τα μηνύματα που δίνει ο χρηματιστηριακός δείκτης της Αθήνας για την ελληνική οικονομία είναι εξαιρετικά δυσοίωνα. Παράλληλα, όπως θα δούμε παρακάτω, τα ίδια δυσοίωνα μηνύματα μας στέλνουν το σύνολο των μεγάλων χρηματιστηρίων για τις δυτικές οικονομίες.

Η δεκαετία που τελειώνει σε λίγες μέρες, υπήρξε η χειρότερη στην καταγεγραμμένη ιστορία του Χρηματιστηρίου της Αθήνας. Και με βάση τα ιστορικά στοιχεία τα οποία κατέχουμε, εκτιμούμε ότι υπήρξε και η χειρότερη σε ολόκληρη την 133ετή ιστορία της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς.

Στις 30/12/1999 (τελευταία εργάσιμη μέρα της προηγούμενης δεκαετίας), ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου της Αθήνας έκλεινε στις 5.535,09 μονάδες. Δέκα χρόνια αργότερα, ο Γενικός Δείκτης κλείνει στις 2.118,60 μονάδες (σημερινό κλείσιμο), έχοντας χάσει το 61,72% της αξίας του. Η μόνη μέρα που ο δείκτης κατόρθωσε να ξεπεράσει την τιμή του τέλους της προηγούμενης δεκαετίας (δηλαδή τις 5.535,09 μονάδες) ήταν κατά την πρώτη εργάσιμη μέρα της καινούργιας δεκαετίας, στις 3/1/2000 (κλείσιμο στις 5.794,85 μονάδες). Και κατά τα φαινόμενα, θα χρειασθεί πολλά χρόνια για να ξαναφθάσει στην τιμή αυτή.

Όπως μας δείχνει η καταγεγραμμένη ιστορία του Γενικού Δείκτη του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, η δεκαετία του 1990 υπήρξε η καλύτερη στην ιστορία του. Το ίδιο άλλωστε συνέβη με πάρα πολλές άλλες χρηματιστηριακές αγορές στον κόσμο.
Το Χρηματιστήριο της Αθήνας, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, πέτυχε μία συνολική απόδοση της τάξης του 1.104,77%. Αυτό μεταφράζεται σε μία ετησιοποιημένη απόδοση της τάξης του 28,26%. Η απόδοση αυτή ήταν και η υψηλότερη ετησιοποιημένη απόδοση της περιόδου 1954 - 2009.

Δείτε τον πίνακα των αποδόσεων ανά δεκαετία για το ελληνικό Χρηματιστήριο:

Ημερομηνία Τιμή Δείκτη Ημερομηνία Τιμή Δείκτη Μεταβολή 10ετίας Ετησιοποιημένη Απόδοση
31/12/1954 100,00 31/12/1959 123,70 23,70% 3,61%
31/12/1959 44,41 31/12/1969 380,82 757,51% 23,97%
31/12/1969 380,82 31/12/1979 1.348,40 254,08% 13,48%
31/12/1979 115,91 31/12/1989 459,43 296,37% 14,77%
31/12/1989 459,43 31/12/1999 5.535,09 1104,77% 28,26%
31/12/1999 5.535,09 21/12/2009 2.118,60 -61,72% -9,16%

Σημειώσεις: α) Ο υπολογισμός της απόδοσης μεταξύ 1954-1960 έγινε με βάση το Γενικό Δείκτη του 1954. β) Ο υπολογισμός της απόδοσης των δεκαετιών 1960 και 1970 έγινε με βάση το Γενικό Δείκτη του 1964. γ) Ο υπολογισμός της απόδοσης των δεκαετιών 1980, 1990 και 2000 έγινε με βάση το Γενικό Δείκτη του 1980. δ) Για την περίοδο πριν από το 1954 δεν υπολογιζόταν Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου.

Όμως, η δεκαετία του 2000 δεν ήταν αρνητική μόνο για το ελληνικό Χρηματιστήριο. Ήταν αρνητική για το σύνολο των δυτικών χρηματιστηριακών αγορών. Και μάλιστα, για αρκετές απ' αυτές, ήταν η χειρότερη της ιστορίας τους!

Ο δείκτης Dow Jones σημείωσε συνολικές απώλειες ύψους 9,2%. Ο δείκτης DAX είχε απώλειες 14,8%. Ο δείκτης FTSE (Λονδίνου) έχασε 23,6%. Ο δείκτης CAC (Παρίσι) έχασε 35,0%. Τέλος, ο δείκτης Nikkei έχασε 47,9%, ενώ παράλληλα είχε χάσει ακόμη 47,5% κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 (η τιμή του δείκτη Nikkei στις 31/12/1989 ήταν 37.189 μονάδες)!

Τί σημαίνουν όλα αυτά;
Πέραν της θέσης που μπορεί να υποστηρίξει κάποιος για μεγάλη υπερτίμηση των χρηματιστηριακών αγορών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, μήπως οι απώλειες της δεκαετίας του 2000 έχουν κάποιο βαθύτερο νόημα; Και πώς αντιπαραβάλλεται η εικόνα αυτή με το γεγονός της εντυπωσιακής ανόδου των χρηματιστηριακών αγορών αναπτυσσόμενων χωρών κατά τη διάρκεια της ίδιας δεκαετίας;

Νομίζω ότι το συμπέρασμα είναι το ίδιο με αυτό που έχω εκφράσει και σε άλλα άρθρα μου, τόσο στο eurocapital.gr, όσο και παλαιότερα στο www.athenstock.com. Τα χρηματιστήρια απλά επιβεβαιώνουν (ή και συχνά προβλέπουν) αυτά που μας λένε οι περισσότεροι από τους μακροοικονομικούς δείκτες. Ότι δηλαδή, ο δυτικός κόσμος χάνει με υψηλούς ρυθμούς την ανταγωνιστικότητά του και αυτό συντελεί στη σταδιακή ανακατανομή του παγκοσμίου πλούτου, σε βάρος των δυτικών χωρών και υπέρ των αναπτυσσόμενων.
Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε δειλά - δειλά στα τέλη της δεκαετίας του 1970, μείωσε το ρυθμό της στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 και τον επιτάχυνε μετά το 1998. Η δε ιστορία δείχνει ότι, καθ΄όσον η διαφορά στους ρυθμούς ανάπτυξης μεταξύ των δυτικών και των αναπτυσσόμενων χωρών έχει λάβει αυτές τις διαστάσεις έως σήμερα, η διαδικασία ανακατανομής δε μπορεί να διακοπεί. Θα συνεχίζεται για αρκετές ακόμη δεκαετίες, έως ότου αυτές οι πληθυσμιακά τεράστιες χώρες, αναπτύξουν τα ίδια συμπτώματα υπερτίμησης και ανισορροπιών που δημιουργήθηκαν και στις δυτικές οικονομίες κατά τις δεκαετίες του 1980 και του 1990.

Ειδικότερα για την Ελλάδα, νομίζω ότι η κατάσταση της αγοράς σήμερα και η διαχρονική εξέλιξή της, δείχνει με ακρίβεια αυτό που διαπιστώνουμε σήμερα: εξέλιξη της αποσύνθεσης του παραγωγικού ιστού της χώρας, βύθιση σε μακροχρόνια ύφεση και καταβαράθρωση του συνόλου της οικονομίας, ασχέτως των προσπαθειών που -με τόσο μεγάλη καθυστέρηση- αναλαμβάνονται σήμερα.
Παράλληλα, καθώς οι εξελίξεις δε μπορούν να διακοπούν, την ίδια πορεία θα έχουν μία ακόμη σειρά από χώρες, στις οποίες όμως οι επιπτώσεις θα είναι αρκετά ελαφρύτερες λόγω των καλύτερα οργανωμένων πολιτικών και συστημάτων που διαθέτουν.


Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα:

Eshop
  • email Αποστολή άρθρου
  • print Εμφάνιση εκτύπωσης
  • Plain text Προβολή ώς Plain Text