Αρχική | Ειδήσεις | Ιστορία | Ιστορική επέτειος 100 ετών

Ιστορική επέτειος 100 ετών

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font
Ιστορική επέτειος 100 ετών

Καιρό είχε να δει τόσο κόσμο στο εσωτερικό του το τζαμί στο Μοναστηράκι, όσο στα εγκαίνια του περασμένου Σαββάτου. Χαιρόσουν το πλήθος που είχε κυριεύσει το οθωμανικό τζαμί της Αθήνας, στην καρδιά του τουρισμού και της Ιστορίας. Ανοιξε και πάλι για τα εγκαίνια της έκθεσης «Ενα Μουσείο – Μια Ιστορία 100 χρόνων – Σύγχρονα Σχόλια» και ήταν ένα άνοιγμα στο χθες και στο σήμερα με μία συνομιλία έργων σύγχρονων καλλιτεχνών με επιλεγμένα εκθέματα του Μουσείου Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού, όπως ονομάζεται πλέον το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης.

Το Μουσείο στην Κυδαθηναίων 17, όπως και το τζαμί, είχαν κλείσει από το 2014 εν αναμονή των νέων πολυθρυλούμενων εγκαταστάσεων στο τετράγωνο των οδών Αρεως - Κλάδου - Βρυσακίου και Αδριανού, οπότε η έκθεση αυτή, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μουσείου (αρχικά ως Μουσείου Ελληνικών Χειροτεχνημάτων) έχει χαρακτήρα προέρτιο. Αλλά είναι και μια αφορμή για να θυμηθεί κανείς τη σπουδαία διαδρομή αυτού του μουσείου και τη διακύμανση στην προσέγγιση του τι σημαίνει «λαϊκός πολιτισμός».

Πέραν όλων, όμως, έχουμε μια θαυμάσια έκθεση, σύγχρονη, χυμώδη και πολυεπίπεδη. Με τρεις επιμελήτριες (Ελενα Μελίδη, διευθύντρια του μουσείου, Αννυ Μάλαμα, Λουίζα Καραπιδάκη), η έκθεση έχει οικονομία και στόχευση. Και φέρνει σπουδαία έργα (παραστατική ή περισσότερο υπαινικτική και συμβολική ζωγραφική, γλυπτική, εγκαταστάσεις, βίντεο) σε μια αγαστή σύμπνοια με σπαράγματα από τα εκθέματα του Μουσείου Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού. Ανάμεσα, ο επισκέπτης βλέπει σε ειδικές προθήκες τις περιόδους του μουσείου από το 1918 ώς σήμερα. Μαζί και τις διαφορετικές αντιλήψεις.

Το τζαμί στο Μοναστηράκι, γνωστό ως τζαμί Τζισδαράκη, χτισμένο το 1759, ως τέμενος μιας μικρής ή μεσαίας πόλης, με υλικό που λέγεται ότι προήλθε και από αρχαία μέλη, αποκαταστάθηκε στη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα από τον Αναστάσιο Ορλάνδο και το 1918 άνοιξε ως μουσείο, με πρώτο διευθυντή τον ζωγράφο Κωνσταντίνο Μαλέα. Εκτοτε συνδέθηκε με πολλές προσωπικότητες, όπως με την Πόπη Ζώρα που ήταν διευθύντρια για πολλά χρόνια. Φέτος είναι η επέτειος των 100 ετών και ελλείψει μουσείου, η πρώτη, ιστορική στέγη είναι η ενδεδειγμένη λύση (και ευκαιρία για μια συνομιλία με σύγχρονους καλλιτέχνες). Αυτή η επιλογή προβάλλει όμως και αυτό το αγνοημένο μνημείο της οθωμανικής Αθήνας. Αξίζει να δείτε τις λεπτομέρειες στο εσωτερικό του. Οσα διακοσμητικά στοιχεία έχουν μείνει έχουν ομορφιά και αρμονία. Στην οροφή, το οκτάγωνο αστέρι, και στο μιχράμπ, το ιερό, εκτός από τις οθωμανικές επιγραφές, θα δείτε τις θαυμάσιες κάθετες πτυχώσεις σε χρώματα κεραμιδί, γαλάζιο και πράσινο καθώς και τα συνήθη ισλαμικά μοτίβα με άνθη, κάνιστρα, ρόδακες και ημισελήνους.

Σε αυτό το περιβάλλον, που είναι αποφορτισμένο και ήρεμο, αναφύονται τα σύγχρονα έργα. Ιδιαίτερη ενότητα έχουν τα σχέδια του Δημοσθένη Κοκκινίδη και τα ζωγραφιστά φορέματα της Πέπης Σβορώνου. Θα δείτε έργα των Γιάννη Αδαμάκη, Βάσιας Α. Βανέζη, Λυδίας Βενιέρη, Σοφίας Βλαζάκη, Μαρίας Γρηγορίου, Στέλιου Καραμανώλη, Ζωής Κεραμέα, Αφροδίτης Λίτη, Κωνσταντίνου Παπαμιχαλόπουλου, Τούλας Πλουμή, Τάκη Ζερβεδά/Μάκη Φάρου, Γιούλας Χατζηγεωργίου.

Πηγή:www.kathimerini.gr

ΈντυπηΠΠ

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή

Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα:

Eshop
  • email Αποστολή άρθρου
  • print Εμφάνιση εκτύπωσης
  • Plain text Προβολή ώς Plain Text