Η Χρηματιστηριακή Αγορά

Αναμένοντας τη λύση στο τραπεζικό πρόβλημα

Το Φεβρουάριο του 2016, ο Γενικός Δείκτης βρέθηκε -για μια μέρα- στις 440,88 μονάδες, το χαμηλότερο σημείο της πορείας του κατά τη διάρκεια της “ελληνικής κρίσης”. Στις σελίδες 7-16 του τεύχους 199 εξηγούσαμε το γιατί, από το σημείο εκείνο, το Χρηματιστήριο εισήλθε σε μία νέα μακροχρόνια ιστορική φάση, σε μία νέα -πολυετή- περίοδο της ιστορίας του.

Με βάση τα νέα δεδομένα που άρχισαν να δημιουργούνται στην ελληνική πολιτική, οικονομία και κοινωνία, το Χρηματιστήριο -αντανακλαστικά- κινήθηκε ανοδικά και, μέσα από περιπέτειες και διακυμάνσεις, τον Ιανουάριο του 2019, έφθασε στην τιμή των 886,54 μονάδων. Από το σημείο εκείνο, στο προσκήνιο εμφανίστηκε το σοβαρότερο πρόβλημα, κατάλοιπο της κρίσης. Το πρόβλημα των τραπεζών και η απεμπλοκή τους από τα “κόκκινα” δάνεια που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους.

Η επίλυση του προβλήματος αυτού, είναι καταλυτικής σημασίας για την οικονομία, η οποία, χωρίς την κανονική λειτουργία των τραπεζών, δε μπορεί όχι απλά να αναπτυχθεί, αλλά ούτε καν να αναπνεύσει.

Από τότε, αναζητώνται λύσεις και δοκιμάζονται σενάρια. Κοινή άποψη και θέση είναι πως, όλοι -στην κυριολεξία όλοι- οι παράγοντες που εμπλέκονται στο ζήτημα αυτό, επιθυμούν να βρουν βιώσιμη λύση. Και είναι διατεθειμένοι να πειραματιστούν, να “παραβλέψουν” και να νομοθετήσουν, ώστε να βρεθεί λύση που δε θα θίγει ουσιωδώς τα συμφέροντα των μετόχων, θα προκαλέσει τη μικρότερη δυνατή βλάβη στη κοινωνία, δε θα κοστίσει σημαντικά ποσά στο κράτος και δε θα καταστρέφει την επενδυτική εικόνα της χώρας.

Είναι ιστορική αναγκαιότητα να εξευρεθεί λύση, διαφορετικά, η χώρα θα βρεθεί σε μία νέα, πιο δύσκολη κρίση. Όταν φανεί ότι η λύση του προβλήματος επίκειται, η χρηματιστηριακή αγορά θα συνεχίσει την ανοδική της πορεία και ενδεχομένως να το κάνει και με ορμή. Τα άλλα ζητήματα (κυβερνητική εμπλοκή, πρόβλημα της Ιταλίας, Brexit, οικονομική επιβράδυνση κλπ) είναι συγκυριακά και δε μπορούν να επηρεάσουν ουσιωδώς ή για μεγάλο διάστημα, τις εξελίξεις.

Περιεχόμενα