Κι αν μας έμεινε η ΔΕΗ στο χέρι;

Όταν, ήδη από την 9/11/2020, πραγματοποιούσαμε είσοδο στην αγορά, με ποσοστό 50% του κεφαλαίου μας (είχε σημειωθεί νέο υψηλό κλείσιμο 20 ημερών) είχαμε εκφράσει προβληματισμό για την επιλογή της ΔΕΗ. Και για το λόγο αυτό, είχαμε αναφέρει ότι, για πρώτη φορά στη λειτουργία του χαρτοφυλακίου του απόλυτου συστήματος, αφήναμε ανοιχτό το ενδεχόμενο να προχωρήσουμε σε αλλαγή στη σύνθεση του χαρτοφυλακίου μας, καθ’ όσον θα είμαστε “μέσα” στην αγορά. Το ίδιο επαναλάβαμε όταν, στις 16/11/2020, αυξήσαμε τις μετοχικές θέσεις στο 100% (την ημέρα εκείνη, ο ΓΔ διέσπασε ανοδικά τον ΚΜΟ-200).

Ο βασικός προβληματισμός μας ήταν ότι, η αγορά -κατά την άποψή μας- προεξοφλούσε πολύ γρήγορα τις οποιεσδήποτε θετικές εξελίξεις μπορούν να υπάρξουν στα επόμενα χρόνια, παραβλέποντας παράλληλα ότι, αυτή η τεράστια στροφή της ΔΕΗ προς τις ΑΠΕ θα ήταν ένα δύσκολο και δαπανηρό εγχείρημα, με δεδομένη την προβληματική κεφαλαιακή θέση της ΔΕΗ. Το ζήτημα με τη ΔΕΗ, έχει -σε σημαντικό βαθμό- καταστεί περισσότερο πολιτικό (κάτι σαν ένα προσωπικό “στοίχημα” του υπουργού κ. Χατζηδάκη) και λιγότερο επιχειρηματικό και οικονομικό. Παράλληλα, ο συγκεκριμένος υπουργός δεν έχει ικανοποιητικό παρελθόν στον μακροχρόνιο και τον κερδοφόρο οικονομικό ή επιχειρηματικό σχεδιασμό.

Παράλληλα, παρατηρώντας τη στάση της Κυβέρνησης απέναντι στον τραπεζικό κλάδο (αυτό κατέστη σαφές μετά το ζήτημα του υπό όρους μετατρέψιμου ομολόγου (Coco) της Τράπεζας Πειραιώς, αλλά και τη διάθεση της Τράπεζας της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, να επιταχυνθούν οι εξελίξεις στην επίλυση του τεράστιου προβλήματος των “κόκκινων δανείων”, αντιλαμβανόμαστε ότι η πορεία του κλάδου θα είναι βελτιωμένη, τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα. Είναι περίπου αυτό που συνέβη και τον Ιανουάριο του 2019, όταν, μετά από μία πτωτική και ασταθή περίοδο πολλών μηνών, ξαφνικά, όταν άρχισαν να γίνονται συζητήσεις για τα διάφορα προγράμματα διαχείρισης των “κόκκινων δανείων”, η αγορά “άναψε” και έδωσε στις τραπεζικές μετοχές πολύ μεγάλα κέρδη.

Μέσα σ’ αυτή τη φάση ενθουσιασμού, η αγορά θα παραβλέψει τα θεμελιώδη προβλήματα που υπάρχουν για τον τραπεζικό κλάδο σε όλο το κόσμο και τη φθίνουσα κερδοφορία τους. Κάποια στιγμή όμως, όταν η αγορά θα “αναζητά” δικαιολογίες για να μείνει στάσιμη ή για να υποχωρήσει, τα ζητήματα αυτά θα έρθουν στην επιφάνεια. Έτσι λειτουργεί η αγορά, θα πρέπει να το γνωρίζουμε. Επειδή πέραν από τη λογική, σε εναλλασσόμενα χρονικά διαστήματα, κινείται και με βάση τη ψυχολογία.

Σε επικοινωνία μου με αρκετούς συνδρομητές, διαπίστωσα ότι, πολλοί που εξακολουθούν να διακρατούν τη μετοχή της ΔΕΗ, νιώθουν κάτι σαν “παγιδευμένοι”.

Όμως, όχι. Δεν είναι παγιδευμένοι. Κατ’ αρχάς, η πλειοψηφία τους έχει πολλά κέρδη από τη μετοχή. Κατά δεύτερο, η ΔΕΗ, τόσο ως εταιρία, αλλά και ως μετοχή, βρίσκονται σε ανοδική τροχιά. Η τροχιά αυτή, θα διατηρηθεί για αρκετό ακόμη διάστημα,  παρά τους προβληματισμούς που εκφράζουμε πιο πάνω -αυτοί θα γίνουν ορατοί αρκετά αργότερα. Η μετοχή, ceteris paribus (δηλαδή, σε ένα “σταθερό” περιβάλλον) δε κινδυνεύει με πτώση. Και κάτι ακόμη: Η μετοχή της ΔΕΗ, σήμερα έχει μικρότερο ρίσκο από τις μετοχές των τραπεζών. Αυτό είναι σημαντικό. Κάτι επίσης σημαντικό είναι ότι δε θα πρέπει να βιαζόμαστε και να βγάζουμε συμπεράσματα από την κίνηση μίας ή δύο μετοχών σε μία ή δύο, ή έστω σε λίγες μέρες.

Εμείς, αποφασίσαμε να κάνουμε την αλλαγή από τη ΔΕΗ προς την ΑΛΦΑ (και πετύχαμε την “καλύτερη” μέρα για την αλλαγή, όμως ήταν θέμα και στρατηγικής, αλλά και τύχης) επειδή ως “δημόσιο χαρτοφυλάκιο” το οποίο είχε δείξει προτίμηση στις τραπεζικές μετοχές και στην προηγούμενη φάση, πρέπει και να αναδεικνύουμε τις τάσεις, τις προτεραιότητες και τα “πιστεύω” της αγοράς ανά πάσα στιγμή, αλλά παράλληλα, κρινόμαστε από ένα μεγάλο αριθμό επενδυτών.

Αναγνωρίζω ότι αναλάβαμε μεγαλύτερο ρίσκο. Όμως, το ρίσκο είναι αρκετά ελεγχόμενο, επειδή εμείς θα πειθαρχήσουμε και στο επόμενο σήμα του “συστήματος” που ακολουθούμε -θα ήταν επιχειρηματική καταστροφή αν δε το κάναμε. Συνεπώς, το δικό μας “φρένο” σε περίπτωση που τα πράγματα “γυρίσουν”, θα τεθεί σε εφαρμογή.

Από την άλλη πλευρά, δε ξέρω αν είναι σωστό να “κυνηγάμε” μια μετοχή. Ως ιδιώτης επενδυτής, πάντα πίστευα ότι δεν πρέπει να μας “σκοτώνει” (η λέξη θα μπορούσε να γραφτεί και χωρίς εισαγωγικά) το καθημερινό άγχος του Χρηματιστηρίου, επειδή και η ποιότητα της ζωής μας υποχωρεί, αλλά και κινδυνεύουμε να κάνουμε λάθος.

Δε θα ήμουν αρνητικός στο να κρατήσει κάποιος τις μετοχές της ΔΕΗ. Επίσης, δε θα ήμουν αρνητικός στο να “γυρίσει” κάποιος τις μετοχές της ΔΕΗ, σε μετοχές της ΑΛΦΑ. Τέλος, δε θα ήμουν αρνητικός στη "λύση" είναι το 50% - 50%. Πουλάμε τις μισές ΔΕΗ και αγοράζουμε ΑΛΦΑ -η λύση του 50%-50% συχνά αποδεικνύεται "σοφή".

Όμως, δεν είναι ο ρόλος μου -ή και της εταιρίας μου- να δίνω συμβουλές σε προσωπικό επίπεδο. Για να δώσει κάποιος επενδυτική συμβουλή, θα πρέπει να γνωρίζει πολλά πράγματα για τον κάτοχο του χαρτοφυλακίου. Ο ρόλος μου και ο ρόλος των συνδρομητικών σελίδων μας είναι να αναφερόμαστε στη “στρατηγική” των επενδύσεων. Και το κυριότερο πράγμα που λέει η “στρατηγική” αυτή την περίοδο (το λέει και το “απόλυτο σύστημα”) είναι ότι βρισκόμαστε σε μία θετική φάση της αγοράς, προσπαθώντας να ξεπεράσουμε τα προβλήματα και τα “χρηματιστηριακά χάσματα” που προκάλεσε η επιδημία. Όταν γίνει αυτό, θα ασχοληθούμε με τα προβλήματα της οικονομίας -αλλά και τα γεωπολιτικά- που σήμερα ελλοχεύουν. Και ίσως, αυτό θα γίνει πιο σύντομα απ’ ότι νομίζουμε.

Καλή σας μέρα!

Γιάννης Σιάτρας

Δείτε το άρθρο μας της 30/11/2020:
Χαρτοφυλάκιο “απολύτου συστήματος” - Αλλαγή μετοχικής θέσης (εδώ)