Οι 600 μονάδες του Γενικού Δείκτη, ανήκουν -οριστικά- στην ιστορία!
Θα πίστευε κανείς ότι, ο Γενικός Δείκτης, είχε ξεφύγει από τα επίπεδα των 500 και των 600 μονάδων, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Άλλωστε, η τελευταία φορά που έκλεισε κάτω από το “όριο” των 600 μονάδων, στη δεκαετία του 1990, ήταν στις 27 Νοεμβρίου 1992.
Και όμως, η ιστορία -αλλά και οι άφρονες πολιτικοί που κυβέρνησαν τη χώρα- δε το ήθελαν να γίνει έτσι. Ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου, βρέθηκε πάλι κάτω από το επίπεδο αυτό, τον τρίτο χρόνο της “κρίσης χρέους” της χώρας μας, στις 14 Μαΐου 2012, δηλαδή, μετά από περίπου 20 χρόνια. Τότε, παρέμεινε κάτω από τις 600 μονάδες για 25 συνεδριάσεις.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2010, ο Γενικός Δείκτης -έχοντας τη χειρότερη απόδοση απ’ όλες τις χρηματιστηριακές αγορές του κόσμου- βρέθηκε κάτω από τις 600 μονάδες, 16 φορές. Ο χρόνος παραμονής του κάτω από το επίπεδο αυτό, στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν πολύ μικρός (11 φορές λιγότερες από 10 συνεδριάσεις). Μόνον κατά την περίοδο μεταξύ του Ιουνίου και του Νοεμβρίου του 2016, παρέμεινε κάτω από τις 600 μονάδες για 102 συνεδριάσεις.
Συνολικά, στις 2747 συνεδριάσεις που έχουν περάσει από την 21/10/2009 (θεωρούμε την ημερομηνία αυτή ως ημερομηνία έναρξης της κρίσης χρέους και της κρίσης του Χρηματιστηρίου), έως σήμερα (7/12/2020), ο Γενικός Δείκτης παρέμεινε κάτω από τις 600 μονάδες επί 270 συνεδριάσεις, ή το 9,8% του συνόλου.
Επίπεδα κλεισίματος του Γενικού Δείκτη (κατά εκατοντάδα μονάδων του)
κατά την περίοδο 21/10/2009 έως 7/12/2020
Όλα αυτά μας δείχνουν ότι, η παραμονή του Γενικού Δείκτη σε επίπεδα κάτω των 600 μονάδων, στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι ένα παροδικό φαινόμενο και συμβαίνει σε φάσεις ιδιαίτερα άσχημης ψυχολογίας, ενώ αναπηδά γρήγορα σε υψηλότερα επίπεδα. Κάτι που άλλωστε έγινε και στην τελευταία περίπτωση πτώσης του δείκτη. Αφού παρέμεινε κάτω από τις 600 για 8 συνεδριάσεις, στις 9/11/2020, μετά από μία τεράστια άνοδο 11,46%, βρέθηκε και πάλι πάνω από το κρίσιμο αυτό όριο.
Ο γράφων, σε μια απόπειρά του να περιοδολογίσει την ιστορία του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, έχει συχνά εκφράσει την άποψή ότι, ο μακροχρόνιος κύκλος που ξεκίνησε την άνοιξη του 1984 (όταν οι τιμές κατέγραψαν τα χαμηλότερα σημεία τους από την πτώση που ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1973), ολοκληρώθηκε το Φεβρουάριο του 2016, όταν η χώρα, μέσω της τότε κυβέρνησης, πραγματοποίησε μία τεράστια πολιτική στροφή και ξεκίνησε την ορθολογικοποίηση του δημοσιονομικού της τομέα, στα πλαίσια των επιταγών των ευρωπαίων δανειστών. Και ότι τότε, ξεκινούσε μία νέα πορεία για την πολιτική, την κοινωνία, την οικονομία και -αντανακλαστικά- για το Χρηματιστήριο. Είχε μάλιστα ονομάσει την περίοδο αυτή ως την “περίοδο του ευρωπαϊκού ρεαλισμού”.
Ήδη, από τις αρχές του 2019, όταν συμφωνήθηκε το μοντέλο της εξυγίανσης των τραπεζών από το τεράστιο πρόβλημα των “κόκκινων δανείων”, ο Γενικός Δείκτης αντέδρασε ανοδικά και βρέθηκε πάνω από τις 900 μονάδες και, μετά από διακοπές και ήπιες διακυμάνσεις, κινούνταν για να ανέβει και πάλι πάνω από τις 1.000 μονάδες, αντανακλώντας τη βελτιωμένη οικονομία και την ξανακερδισμένη “ευρωπαϊκή ταυτότητα” της χώρας.
Παρεμβλήθηκε η πανδημία, η οποία ανέτρεψε τα πάντα. Όμως, παρά τις καταστροφικές της επιδράσεις, η πανδημία θα είναι απλά μία παρένθεση -έντονη και μελανή, πλην όμως παρένθεση- στην ιστορία της χώρας, η οποία σταδιακά θα ξαναβρίσκει το βηματισμό της και θα κινείται, με ταχύτητα, να ξαναβρεθεί στις θέσεις που εγκατέλειψε κατά τη δεκαετία του 2000.
Εκτίμησή μου είναι ότι, η πανδημία και οι ανατροπές που προκάλεσε, όσο βίαιες ή έντονες και αν υπήρξαν, δε μπορούν να καταχωρηθούν ως τέτοιες ώστε να χαρακτηρίσουν το σύνολο της περιόδου και συνεπώς, η περιοδολόγηση η οποία είχε προταθεί στο παρελθόν, με σημείο εκκίνησης του νέου μακροχρόνιου κύκλου της χώρας, το έτος 2016, δεν πρέπει να αναιρεθεί. Αυτό επειδή, οι ανατροπές της φάσης που διανύουμε -της φάσης της πανδημίας- δεν οφείλονται σε διαρθρωτικούς ή άλλα οικονομικά ή κοινωνικοπολιτικά αίτια, καταστάσεις και γεγονότα που, επιστημονικά, χρησιμοποιούνται για να προσδιορίσουν και να χαρακτηρίσουν μία περίοδο.
Μέσα απ’ αυτή την οπτική, την οποία άλλωστε επιβεβαιώνουν οι εξελίξεις, η μακροχρόνια τάση της πορείας της χώρας, θα συνεχιστεί μετά τη διακοπή που προκάλεσε η πανδημία. Έτσι, σύντομα, θα Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου θα βρεθεί -δίκαια- σε επίπεδα πάνω από τις 900 μονάδες, ώστε να συνεχιστεί η επιστροφή προς την κανονικότητα, η οποία άρχισε να χάνεται πριν από περισσότερα από 15 χρόνια.
Έτσι, υπό κανονικές συνθήκες, θα πρέπει να αποκλείσουμε την επιστροφή του Γενικού Δείκτη σε επίπεδα κάτω των 600 μονάδων, τα οποία, ούτως ή άλλως, όφειλαν -εδώ και δεκαετίες- να παραμένουν μόνον στην ιστορική μνήμη και όχι στο “ταμπλό” της σημερινής χρηματιστηριακής αγοράς. Και προς τα κει οδεύουν!
Σχολιάστε το άρθρο