Αρχική | Εταιρίες | Ξένες Εταιρίες | Facebook: Το επιχειρηματικό μοντέλο που μισεί η ΕΕ

Facebook: Το επιχειρηματικό μοντέλο που μισεί η ΕΕ

Μέγεθος γραμμάτων: Decrease font Enlarge font

Του Lionel Laurent

Facebook, ΕΕ και ρυθμιστικό πλαίσιο στο Διαδίκτυο: Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι κατά το ταξίδι του στις Βρυξέλλες, το οποίο θύμιζε επίσημη επίσκεψη κρατικού ηγέτη, ο Mark Zuckerberg έλαβε μια αρκετά ψυχρή υποδοχή από τους ιθύνοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο συνιδρυτής της Facebook ζητεί σκληρότερο ρυθμιστικό πλαίσιο προκειμένου να αντιμετωπιστεί εκείνο που ο ίδιος και ο κορυφαίος του "λομπίστας", Nick Clegg (σ.μ. πρώην αντιπρόεδρος της βρετανικής κυβέρνησης μεταξύ του 2010 και του 2015) θεωρούν ως αποτυχία της διακρατικής πολιτικής τάξης: εάν όλες οι κυβερνήσεις μπορούσαν να συμφωνήσουν για τον τρόπο ρύθμισης του Διαδικτύου χωρίς να περιορίζουν ταυτόχρονα την ελεύθερη έκφραση, το μέσο κοινωνικής δικτύωσης θα ήταν πολύ χαρούμενο να συμμορφωθεί στη νέα κατάσταση.

Η ανάλυση αυτή δεν είναι καινούργια και αναγιγνώσκει το πρόβλημα με εντελώς λαθεμένο τρόπο, κατά την άποψη των Ευρωπαίων: το πραγματικό ζήτημα γι' αυτούς είναι το επιχειρηματικό μοντέλο της Facebook, το οποίο "ρουφά" αχόρταγα δισεκατομμύρια μύχιες σκέψεις και συμπεριφορές χρηστών για να επιτυγχάνει καλύτερη στόχευση των διαφημίσεών του. Και είναι ακριβώς εκείνο το θέμα το οποίο το ίδιο το μέσο κοινωνικής δικτύωσης θα προτιμούσε απλώς να μείνει στο περιθώριο της συζήτησης, αν λάβει κανείς υπ’ όψιν το κόστος αντιμετώπισής του.

Η βολική "γραμμή" της Facebook για το ρυθμιστικό πλαίσιο

Κρίνοντας από το τελευταίο έγγραφο 22 σελίδων της Facebook σχετικά με το ρυθμιστικό πλαίσιο για το περιεχόμενο στο Διαδίκτυο και τις δημοσιευμένες ομιλίες του Zuckerberg, η εταιρεία βλέπει τις δικές της αποτυχίες ως απλά συμπτώματα μιας ευρύτερης διαδικτυακής "ασθένειας".

Εάν οι ρυθμιστικές αρχές μπορούσαν απλώς να ορίσουν το επιβλαβές ή παράνομο περιεχόμενο, να ορίσουν τα όρια της ελευθερίας του λόγου, να ποσοτικοποιήσουν τους στόχους για τον ποιοτικό έλεγχο που θα πρέπει να εκτελούν οι τεχνολογικές πλατφόρμες στο περιεχόμενο των δικτύων τους - και να το κάνουν σε παγκόσμια κλίμακα - τα αποτελέσματα θα ήταν ξεκάθαρα και μετρήσιμα.

Στο σημείο αυτό υπάρχει μια σαφής εκδήλωση ιδιοτελειας και συμφέροντος. Εκτός της πολύ θολής αναφοράς σε λεπτομέρειες και της ιδιαίτερα φιλόδοξης ρητορικής περί διαλόγου μεταξύ των "μεγάλων παικτών" του χώρου, το όραμα της Facebook ανεβάζει - πολύ βολικά για την ίδια την εταιρία - τον πήχυ για την είσοδο μικρότερων ανταγωνιστών σε μια αγορά που ήδη κυριαρχείται από μια χούφτα ισχυρούς παίκτες, ενώ ταυτόχρονα η ίδια εξακολουθεί να επωφελείται από τη δυνατότητα διατήρησης των Whatsapp και Instagram κάτω από την ίδια εταιρική στέγη. Αθροιστικά, Facebook και Google ήλεγχαν άνω του 50% των εσόδων από τη διαδικτυακή διαφήμιση το 2018.

Ένα καθολικό κανονιστικό - ρυθμιστικό πλαίσιο ανεξαρτήτως εταιρικού μεγέθους θα ήταν ιδανικό για μια εταιρεία με παρουσία ανά τον πλανήτη, η οποία κομπάζει ότι διαθέτει δισεκατομμύρια χρήστες, με μια σειρά εθιστικών και αλληλοσυνδεόμενων εφαρμογών και η οποία διαθέτει πλάνα έκδοσης του δικού της ψηφιακού νομίσματος προκειμένου να "εγκλωβίσει" έτι περαιτέρω τους ανθρώπους στον περιφραγμένο "κήπο" της.

Θα υπήρχε εξάλλου και λιγότερος φόβος γύρω από την ιδέα της "φορητότητας" δεδομένων - ακόμα κι αν οι χρήστες είχαν την ελευθερία να εγκαταλείψουν την πλατφόρμα παίρνοντας μαζί τους όλα τα δεδομένα και τις επαφές τους, πού αλλού θα μπορούσαν να πάνε;

Η Facebook θα ήταν επίσης πολύ ευχαριστημένη να προωθήσει ποσοτικοποιημένους στόχους στη βάση ρυθμιστικού πλαισίου στους 30.000 κατάκοπους και υπερφορτωμένους διαχειριστές περιεχομένου της. Δεν είναι καθόλου περίεργο που ο Ευρωπαίος επίτροπος Thierry Breton απέρριψε τις ιδέες του Zuckerberg ως "υπερβολικά αργές στην εφαρμογή" και  ως "πολύ χαμηλές" όσον αφορά τον πήχυ της υποχρέωσης λογοδοσίας εκ μέρους των εταιρειών.

Το πραγματικό "τυφλό" σημείο όσον αφορά τον Zuckerberg είναι το επιχειρηματικό μοντέλο τύπου Facebook, το οποίο είναι ακριβώς εκείνο το οποίο θέλει να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Mark Zuckerberg λέει ότι αδυνατεί να αναλάβει την ευθύνη για 100 δισεκατομμύρια ξεχωριστά τμήματα περιεχομένου - ωστόσο αυτό δεν είναι αλήθεια.

Σημαίνει απλώς, με άλλα λόγια, ότι θα ήταν πολύ δαπανηρό - ενδεχομένως υπαρξιακά οδυνηρό - για τα οικονομικά της Facebook να προσλάβει τον απαραίτητο αριθμό διαχειριστών και μηχανικών ηλεκτρονικών υπολογιστών που θα μπορούσαν να το κάνουν πράξη.

Η ριζικά διαφορετική αντίληψη της ΕΕ

Η αντίληψη του Zuckerberg ότι η Facebook είναι κάτι μεταξύ εφημερίδας και τηλεπικοινωνιακού φορέα είναι ακριβώς το είδος της θέασης του ζητήματος που απορρίπτουν οι ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές: εκείνες τείνουν να αντιμετωπίζουν την Facebook περισσότερο ως επιχείρηση χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, όπου οι πολύτιμες καταναλωτικές "καταθέσεις" - ή προσωπικά δεδομένα - συναντώνται με κερδοσκοπικές και επικίνδυνες δραστηριότητες, όπως η στοχοθετημένη διαφήμιση και η μονοπωλιακή ισχύς. Ο συστημικός κίνδυνος χρήζει συστηματικού ελέγχου.

Εκεί βρίσκεται και η πρόκληση για τις Βρυξέλλες. Μέχρι στιγμής, το σύνολο των κανονιστικών μέτρων κατά της Facebook έχει παρομοιαστεί με "αργό θάνατο σε άπειρες δόσεις", όπως δήλωσε ο Roger McNamee, ένας από τους πρώτους επενδυτές στην Facebook. Η μετοχή της Facebook βυθίστηκε τον περασμένο μήνα, καθώς τα αποτελέσματά της εμφάνισαν επιβράδυνση όσον αφορά την ανάπτυξη και υψηλότερα έξοδα, ωστόσο έκτοτε έχει ανακάμψει.

Εξακολουθεί να είναι μια εταιρεία κεφαλαιοποίησης 610 δισεκατομμυρίων δολαρίων, με ένα προσαρμοσμένο περιθώριο καθαρού κέρδους της τάξης του 35%, με έσοδα που υπερβαίνουν τα 20 δισ. δολ. ανά τρίμηνο. Η αμφισβήτηση εκ μέρους των μετόχων των κινήσεων της διοίκησης της εταιρείας πέφτουν μέχρι στιγμής επάνω στον "τοίχο" του απόλυτου ελέγχου της πλειοψηφίας των δικαιωμάτων ψήφου από πλευράς Zuckerberg.

Και παρά τις εκκλήσεις ορισμένων πολιτικών παραγόντων στις ΗΠΑ για διάσπαση της Facebook, υφίσταται μια ολοένα και μεγαλύτερη σύγκλιση μεταξύ των συμφερόντων του Zuckerberg και των γεωπολιτικών φιλοδοξιών του προέδρου Donald Trump.

Οι ευρωπαϊκές προσπάθειες για δικαιότερη φορολόγηση των αμερικανικών τεχνολογικών εταιρειών έχει οδηγήσει σε άμεσα αντισταθμιστικά μέτρα - αντίποινα από πλευράς ΗΠΑ στον τομέα του εμπορίου. Ο Trump βλέπει επίσης την προώθηση των οικονομικών υπηρεσιών από πλευράς Facebook ως διεύρυνση της δύναμης του αμερικανικού δολαρίου.

Εάν ο στόχος είναι να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η Facebook, θα χρειαστεί να προχωρήσουμε πολύ βαθύτερα, ξεκινώντας από την επιβολή του νόμου περί του απορρήτου και την αναβάθμιση της αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας και φτάνοντας έως την λεπτομερή εξέταση του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν οι αλγόριθμοι και η διαχείριση περιεχομένου της εταιρείας. Διαφορετικά η επόμενη επίσκεψη του Zuckerberg στις Βρυξέλλες κινδυνεύει να είναι καταθλιπτικά ίδια και απαράλλακτη.

Πηγή: capital.gr

Διαβάστε το άρθρο από την πηγή

Εγγραφή RSS για αυτά τα σχόλια Σχόλια (0)

συνολικά: | προβολή:

Σχολιάστε το άρθρο comment

Παρακαλώ εισάγετε τον κωδικό που βλέπετε στην εικόνα:

Eshop
  • email Αποστολή άρθρου
  • print Εμφάνιση εκτύπωσης
  • Plain text Προβολή ώς Plain Text