Η αστοχία και οι “άκαιρες” προτάσεις των αναλυτών

Η αστοχία και οι “άκαιρες” προτάσεις των αναλυτών

Διαβάζουμε, έκπληκτοι, σε οικονομικά ΜΜΕ, ότι, οι εκτιμήσεις για την ανάπτυξη των κερδών των εταιριών που συμμετέχουν στον S&P 500 για το γ’ τρίμηνο έχουν συρρικνωθεί από 9,8% πριν από ένα τρίμηνο σε +3,7%. Κάτι αντίστοιχο διαπιστώνουμε και από τις αναφορές της Thomson-Reuters (από εγκυρότερους φορείς αναλύσεων στον κόσμο) ότι, οι προβλέψεις για την εξέλιξη των κερδών των εισηγμένων εταιριών,  στις ΗΠΑ, για το 2022, κινούνται στο +7,8%, ελάχιστα μειωμένες από το +7,9% που προέβλεπαν στα μέσα Φεβρουαρίου, δηλαδή, λίγο πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Για την Ευρωζώνη, προβλέπουν αύξηση κερδών +16,8%, από 7,3% που προέβλεπαν στις αρχές Φεβρουαρίου. (δείτε, διαδραστικά, εδώ).  Για το 2023, προβλέπουν αύξηση κερδών για τις ΗΠΑ, ύψους 8,3% και για την Ευρωζώνη, αύξηση 3,6% (δείτε εδώ).

Πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι, στις 23 Σεπτεμβρίου, συνολικά, υπήρχαν 10.616 συστάσεις για τις μετοχές στον S&P 500. Από αυτές, το 55,6% ήταν προτάσεις αγοράς, το 38,7% ήταν διακράτησης και μόλις το 5,7% πώλησης. Το ποσοστό των προτάσεων για αγορά είναι πάνω από τον μέσο όρο 5ετίας (53,6%), ενώ τα ποσοστά για διακράτηση και πώληση είναι κάτω από τους μέσους όρους 5ετίας με 40,4% και 6,0%. Η αλήθεια είναι ότι το ποσοστό προτάσεων για αγορά μειώθηκε τους τελευταίους επτά μήνες, από το 57,4% στα τέλη Φεβρουαρίου σε 55,6% σήμερα. Πριν από την πρόσφατη αύξηση, η τελευταία φορά που το ποσοστό των συστάσεων αγοράς ξεπέρασε το 55% ήταν ο Σεπτέμβριος του 2011 (55,8%).

Στα ίδια περίπου επίπεδα, κυμαίνονταν οι συστάσεις και κατά τους μήνες, από το Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούνιο, όταν οι αγορές -και τότε- κατέρρεαν.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί οι αναλυτές δεν καταφέρνουν να συντονιστούν έγκαιρα, με τους κύκλους των αγορών;

Συμβαίνει, επειδή οι αναλυτές, είναι συνήθως άτομα νεαρής ηλικίας, χωρίς μεγάλη εργασιακή εμπειρία ή “τριβή” στις αγορές. Συμβαίνει, επειδή οι αγορές επί χρόνια ανέβαιναν και έτσι, δεν έχουν υπάρξει βιώματα μακροχρόνιων πτωτικών φάσεων. Το σύνηθες για μια εταιρία, ήταν να αυξάνονται τα μεγέθη της και το σπάνιο να μειώνονται. Παράλληλα, οι αναλυτές, δεν επιθυμούν να διαρρηγνύουν τις σχέσεις τους με τις εταιρίες, δημοσιεύοντας προτάσεις πώλησης. Και βεβαίως, προτιμούν την “εύκολη λύση” του να συντονίζονται με το πλήθος των άλλων αναλυτών, που ακολουθούν την “πεπατημένη” των “προτάσεων αγοράς”. Και όπως συνήθως συμβαίνει, θα έρθει και η υποβάθμιση των “τιμών στόχου” και θα αυξηθούν οι προτάσεις πώλησης, αλλά τότε, θα είναι αργά. Οι αγορές θα βρίσκονται λίγο πριν το ανοδικό “γύρισμά” τους.