Και αν κάποιος αγόραζε στα παρόντα -χαμηλά- επίπεδα τιμών;

Κατά τη συνεδρίαση της Παρασκευής 6 Μαρτίου 2020 και καθώς η χρηματιστηριακή αγορά συνέχιζε την βίαιη πτωτική της πορεία, ο Γενικός Δείκτης βρέθηκε στις 692 μονάδες, δηλαδή ακριβώς στο επίπεδο κατά το οποίο είχαμε εισέλθει στην αγορά, πέρυσι στις 26/2/2019, όταν είχε προκύψει “σήμα εισόδου” από το “απόλυτο σύστημα”. Το σημείο αυτό, είναι περίπου 18,2% πιο κάτω, από το σημείο που ρευστοποιήσαμε τις θέσεις μας πριν από λίγες μόλις μέρες, την 24/2/2020. Τελικά, κατά τη συνεδρίαση εκείνης της ημέρας, ο Γενικός Δείκτης έκλεισε στις 684,74 μονάδες.

Αναρωτιόμαστε, αν και υπό ποιους όρους θα μπορούσε ποτέ το “απόλυτο σύστημα” να μας ξαναδώσει ένα σήμα εισόδου σ’ αυτό το επίπεδο (των 692 μονάδων). Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει ο Γενικός Δείκτης να ακολουθήσει μία πτωτική πορεία, αντίστοιχη αυτής που είχε ακολουθήσει κατά τη διάρκεια της κρίσης. Θα μπορούσε ποτέ να συμβεί αυτό; Ουδείς το αποκλείει -κυρίως μετά απ’ όσα έχουμε βιώσει όλο αυτά τα χρόνια και ιδίως κατά τον τελευταίο μήνα. Βεβαίως, εξακολουθούμε να δίνουμε πολύ μικρές πιθανότητες να συμβεί αυτό.

Όπως αναλύσαμε και εδώ, αν μέσα στο διάστημα των επομένων 2 ή 3 μηνών, τα πράγματα επανέλθουν σε μία κανονικότητα και φανεί ότι η βλάβη που προξενήθηκε στη διεθνή (ή και την ελληνική) οικονομία, δεν είναι εξαιρετικά σοβαρή, οι τιμές των μετοχών θα κινηθούν ανοδικά. Και σε κάποια φάση, θα επανέλθουν στα προηγούμενα επίπεδα (δε μπορούμε να γνωρίζουμε ακόμη αν η ανάκαμψη θα είναι τύπου “V” ή τύπου “U”). Στην περίπτωση αυτή, το σήμα εισόδου του “απόλυτου συστήματος”, όταν δημιουργηθεί, θα δημιουργηθεί σε αρκετά υψηλά επίπεδα, ίσως και πιο ψηλά από τις 818,35 μονάδες που ήταν ο Γενικός Δείκτης όταν ρευστοποιήσαμε.

Βεβαίως, όταν θα υπάρξει και πάλι “σήμα εισόδου” θα υπάρχει ασφάλεια στην αγορά και θα έχει μειωθεί σημαντικά ο κίνδυνος -αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό. Όμως, δημιουργείται ο προβληματισμός για το εάν μπορεί να υπάρξει κάποιος τρόπος για την εκμετάλλευση των χαμηλών τιμών στις οποίες βρέθηκε έξαφνα η αγορά (τέτοια πτώση είναι ένα αρκετά σπάνιο φαινόμενο -δείτε εδώ).

Και βεβαίως, όταν αναφερόμαστε στην πραγματοποίηση μιας πράξης αγοράς σε ένα περιβάλλον όπως αυτό που βιώνουμε σήμερα, αναφερόμαστε όχι σε μία τυχαία πράξη, με την ελπίδα ότι από αύριο οι τιμές θα αρχίσουν να ανακάμπτουν, αλλά σε μία κίνηση η οποία έχει προκύψει μετά από μελέτη και που βασίζεται σε μία ανάλυση και σε πετυχημένο ιστορικό παρόμοιων κινήσεων.

Δηλαδή, καθώς οι πιθανότητες είναι ότι κανένα τασικό σύστημα συναλλαγών (δηλαδή ένα σύστημα που βασίζεται στην τάση των τιμών) δε θα μπορούσε να δώσει “σήμα εισόδου” σ’ αυτό το χαμηλό σημείο του Γενικού Δείκτη (όπως διαμορφώνεται στις αρχές Μαρτίου), τίθεται το ερώτημα εάν θα μπορούσε να υπάρξει ένας τρόπος με τον οποίον θα παράγονταν ένα σήμα εισόδου σε χαμηλότερα επίπεδα και ο οποίος θα μπορούσε να βασίζεται σε συγκεκριμένους κανόνες, ώστε να αποτελέσει ένα “σύστημα” μέσα στο “απόλυτο σύστημα”.

Αντιλαμβανόμαστε ότι με αυτόν τον τρόπο απομακρυνόμαστε από τις βασικές αρχές του “απόλυτου συστήματος” το οποίο στηρίζεται στο τετράπτυχο: α) εξαιρετικά χαμηλό ρίσκο, β) μικρό αριθμό πράξεων, γ) ελάχιστες απαιτήσεις παρακολούθησης και δ) εξάλειψη πιθανοτήτων εμφάνισης ζημιών σε ένα διάστημα μερικών ετών. Και απομακρυνόμαστε επειδή, η δημιουργία ενός άλλου “συστήματος”, θα αύξανε τον αριθμό των πράξεων για τον επενδυτή, αλλά και τον κίνδυνο. Μέσα από την οπτική αυτή, αυτό το “σύστημα μέσα στο σύστημα” θα μπορούσε να αποτελέσει μία ακόμη παραλλαγή -αρκετά διαφορετική- του απόλυτου συστήματος.

Όπως αντιλαμβάνεστε, καθώς αυτή η δύσκολη και σπάνια περίοδος της χρηματιστηριακής μας αγοράς δημιουργεί μας δημιουργεί νέες εμπειρίες, τις οποίες προσπαθούμε να χειριστούμε με τέτοιο τρόπο ώστε να βελτιώσουμε ένα εργαλείο το οποίο δεσμευτήκαμε να ακολουθούμε στη χρηματιστηριακή μας πορεία και το οποίο άλλωστε, μέχρι στιγμής, έχει λειτουργήσει ικανοποιητικά.

Πού θα μπορούσε να βασιστεί ένα “σύστημα” που θα επιχειρούσε να εκμεταλλευτεί τα χαμηλά επίπεδα τιμών που -σε σπάνιες φάσεις- δημιουργούνται αιφνιδίως στην αγορά; Τί τμήμα του κεφαλαίου θα μπορούσε να διατεθεί για ένα τέτοιο σκοπό; Πόσο θα αύξανε το ρίσκο που αποδεχόμαστε από μία τέτοια κίνηση;

Αυτά και άλλα ερωτήματα δημιουργούνται από την υπόθεση που κάναμε και που αναλύσαμε σήμερα. Τα ερωτήματα αυτά δε μπορούν να απαντηθούν άμεσα. Σήμερα θέσαμε τον προβληματισμό -και εκτιμούμε ότι ορθά τέθηκε. Στο επόμενο διάστημα θα προσπαθήσουμε, μέσα από έρευνα, να βρούμε τις απαντήσεις, εάν βέβαια αυτές υπάρχουν σε μορφή που θα μπορούσαν να συνθέσουν κανόνες. Επειδή, οι κανόνες, σε οτιδήποτε κάνουμε στη χρηματιστηριακή αγορά, είναι ζωτικής σημασίας.

Επιστροφή στα περιεχόμενα
Δείτε τους συνδέσμους για παλαιότερα τεύχη (εδώ) 
Δείτε την ύλη των παλαιότερων τευχών (εδώ)